“Eğer sistem çalışmıyorsa... Sistemi değiştirin.” - Ziad al-Rahbani

Lübnan, radikal müzisyenliğin temel taşlarından biri olan Ziad al-Rahbani'ye, onu 69 yaşında kaybetmenin şokuyla veda ediyor. Kendini Filistin davasına adamış bir komünist olan Ziad, geniş bir coğrafyada silinmez müzikal parmak izlerini bıraktı. Nesiller boyu dinleyicileri, müzisyenleri ve aktivistleri etkileyen Ziad, zenginlerin tüylerini diken diken etti, muhafazakarları utandırdı ve liberalleri kızdırdı. Lübnanlı ikonlar Fairuz ve Assi Rahbani'nin oğlu olan Ziad'ın müzikal azmi ve krizdeki bir sisteme yönelik eleştirisi, diğerlerinin de bu sistemin çöküşü için şarkı söylemesini gerektiriyordu.

Hıristiyanlar ve tanınmış müzisyenler arasında göreceli bir ayrıcalık içinde doğan Ziad, anlaşılır bir şekilde erken yaşlardan itibaren yaratıcı bir yol izledi. Besteci babası Assi ve amcası Mansour, bugün Lübnan'ın en ünlü vokalisti olan annesi Fairuz için çığır açan eserler yazan ünlü Rahbani kardeşlerdi. Ziad provalara katılarak büyüdü ve aralarında Mısırlı besteci Mohammed Abdel Wahab ve Fairuz'un Filistin'e adanmış albümlerinin yapımcısı Filistinli Sabri Sherif'in de bulunduğu Arap müziğinin önemli isimleriyle tanıştı. Ziad sonunda Rahbani'nin mirasını devraldı ve 1980'lerden itibaren Fairuz'un ana söz yazarı oldu.

Gençliğinde Ziad, Rahbani kardeşlerin prodüksiyonlarına katıldı ve besteci ve klavyeci olarak yeteneklerini sessizce uyguladı. Ailesinin mirasına yaklaşımı bazılarının tarif ettiği gibi yakıp yıkma politikası olmasa da Ziad kendi yolunu çizmeye başladı. Lübnan Komünist Partisi'nin (LCP) Filistin direnişiyle ittifak kurduğu bir dönemde sol politikaya ilgi duyan Ziad'ın yoksullar ve ezilenlerle kurduğu empati kendini hızla müzik yoluyla ifade etti. Varoluş nedenini müzikal tiyatroda buldu........

© Aydınlık