Ümit Burnu’nun en ucundaki noktasında asılan bir bilgi panosunda dünya tarihinin önemli bir anını yansıtan çarpıcı bir açıklama yer alır:

“Afrika'nın deniz yolculukları Avrupa Çağı, güçlü Türk İmparatorluğu’nun Doğu'ya giden kara yolunu engellemesinin ardından 15. yüzyılda başladı. Bu durum, Bartolomeu Dias ve daha sonra Portekiz keşiflerinin Hindistan'a giden deniz yolunu bulma çabalarını tetikledi.”

Bu ifade esasında, küresel ticaretin, keşiflerin ve kıtaların tarihsel seyirlerinin yeniden şekillenmesine yol açan kritik bir dönüm noktasını özetliyor. On beşinci yüzyılın ortalarına gelindiğinde, Osmanlı İmparatorluğu, Sultan II. Mehmed'in önderliğinde Doğu Akdeniz ve Güneydoğu Avrupa'da etkin bir güç olarak ortaya çıkmıştı. 1453'teki İstanbul'un Osmanlı tarafından fethedilmesi, Bizans İmparatorluğu'nun sonunu ve Osmanlı'nın Avrupa ile Asya arasındaki önemli ticaret yollarını kontrol etmeye başlamasını işaret etti. Bu durum, Avrupalıların geleneksel kara yollarını, özellikle de İpek Yolu'nu kullanarak Hindistan ve Çin gibi Doğu'nun kârlı pazarlarına erişimlerini engelledi.

Bu görüşe göre, Osmanlı'nın engellemesi, Avrupa'da oldukça talep gören baharatlar, ipek ve değerli taşlar gibi ürünlerin akışını aksattı. Ancak bu açıklama tamamen doğru değildir. Osmanlılar, aslında Batılı tüccarların Akdeniz........

© Aydınlık