TGB Başkanı Kayahan Çetin telefonun diğer ucunda … Her zamanki heyecanı ile Türkiye Gençlik Birliği’nin bu yılki Datça kampından bahsediyor. Kayahan’ı bilirim tuttuğunu koparan, yiğit oğlandır. Sesinde de bunu hissetmek mümkün. Sonu başından belli olan öyle bir paragrafa girdi ki hem dinliyor, hem de “bu sıkışıklıkta nasıl giderim” diye düşünüyorum. Ulusal Kanal’da yeni yayın dönemi, stüdyoların hazırlığı, her yer inşaat, programlar, planlamalar; bırak Datça’ya gitmeyi eve zor gidiyorum…

Datça denilince de yüreğim titrer… Can Yücel’le geçen uzun yıllarım, rahmetli halamın hemen bir sokak alttaki evinin verandasında buluşmalar… Şiirler, şarkılar, türküler, marşlar. Sabaha kadar İshak Kuşunun çığlıkları, ağustos böceklerinin muhteşem şarkıları… Nükleer başlıklı füze gibi ortalıkta dolaşan karasinekleri… Datça benim için başkadır. TGB’li gençlerle de bambaşka olacağına olan inancımla “tamam” dedim geliyorum.

23 Ağustos sabaha karşı ver elini Dalaman… Gün ağarmaya yakınken Büray Yılmaz ile havaalanında buluşup düştük Datça yollarına… 3 saati aşkın, sohbet ve anılarla dolu bir yolculuk. Bazen sohbetin, bazen de Datça yolunun sıkı virajlara girdiği harika bir rota. Büray; hayalleri olan devrimci bir genç. Hayallerini her an projeye devşirecek cesarette, öğrenme iştahlı, fişek gibi bir........

© Aydınlık