Lozan anlaşmasının 100. yılında bu kente gidip, İnönü başkanlığındaki heyetin adım izlerini sanki o heyetin bir parçası gibi izledim. Toplantıların yapıldığı otelde kaldım, heyetin kaldığı otelde çayımı içtim ve imzalandığı otelde bir pasta yiyerek Lozan Anlaşmamızı bir daha kutladım. Bugünlerde PKK’nın silah bırakması ile tekrar gündeme geldi Lozan’ımız. Ben de bu eski yazımı tekrar paylaşarak o 100 yılı aşkın bir süre önce yapılan anlaşmanın nasıl ülkemizin temel taşı olduğunu tekrar anımsatmak istedim…

Lozan göl kıyısında ama hayli yokuşlu, şirin bir kent. Leman Gölünün karşı tarafı Alpler, Mon Blanc, Avrupa’nın en yüksek dağı. Karşı yaka, gölün güney kısmı Fransa, kuzey tarafındaki Lozan, Cenevre ve Montrö ise İsviçre. Burada da Fransızca konuşuluyor. İnsan kendini Fransa’da zannediyor. Bernli bir İsviçreli, “Buralar İsviçre’nin sömürgesiydi” diyor. Tren kentin, tepenin tam ortasındaki gara geliyor. Gardan yokuş aşağı on beş dakika yürüdüğünüzde konferansın yapıldığı Ouchy Şatosuna, göl kıyısına iniyorsunuz. Hemen yanında Lozan Anlaşmasının imzalandığı ihtişamlı Beau Rivage oteli var, yine göl kıyısında.

Gardan beş dakika yokuş yukarı yürüdüğünüzde ise Lozan Palas oteline geliyorsunuz. Burası da büyük, ihtişamlı, beş yıldızlı bir otel. Türk heyeti bu otelde kalmış. Tepede olduğu için muhteşem bir göl manzarası var. Yakınında da Adalet Sarayı ve çok hoş bir park. Buradan yokuş yukarı on beş dakika daha yürürseniz şimdi müze........

© Aydınlık