Το σόου των Green Day της περασμένης Κυριακής στο ΟΑΚΑ ήταν – χωρίς υπερβολή – συγκλονιστικό. Η μεγαλύτερη πανκ-ροκ μπάντα του κόσμου έκλεισε στην Αθήνα το ευρωπαϊκό σκέλος του τελευταίου της δίσκου, Saviors, ωστόσο τη setlist κυριάρχησαν τραγούδια-ύμνοι από το θρυλικό Dookie των 90s, και – κυρίως – από το πανκ ροκ έπος του American Idiot, το οποίο πλέον συμπλήρωσε αυτό είκοσι χρόνια από την κυκλοφορία του πίσω στο 2004· αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού τραγουδούσε πίσω στους Green Day σχεδόν κάθε στίχο, επί μιάμιση ώρα. Πώς αλλιώς εξάλλου, καθώς ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν μουσικά πρωτοπόρο, αλλά και στιχουργικά ιδιοφυής.

Το American Idiot έχει ένα σαφές κοινωνικό – και αντιπολεμικό μήνυμα – το οποίο μπορεί κανείς να προσαρμόσει στη χώρα και την ευρύτερη γεωπολιτική περιοχή του, όπως θέλει. Ωστόσο, οι οξυδερκέστεροι στίχοι του δίσκου αφορούν την αποξένωση των νεαρότερων Αμερικανών από την ευρύτερη πολιτική κουλτούρα της εποχής του Τζορτζ Μπους του υιού, το ξεθώριασμα του αμερικανικού ονείρου, αλλά και την αποχαύνωση του μέσου Αμερικάνου των προαστίων από τα cable networks, το junk food, και ένα επικοινωνιακό σύστημα το οποίο – κατά τον Άρμστρονγκ – διαμόρφωνε μια πραγματικότητα η οποία διέφερε σε μεγάλο βαθμό από την αλήθεια· σε αυτό το πλαίσιο, ο κεντρικός χαρακτήρας του δίσκου, ο έφηβος Jesus of Suburbia, ψάχνει να βρει ένα νόημα σε μια φτιαχτή πραγματικότητα, στην οποία θεωρεί εαυτόν παρείσακτο.

Σε κάτι λιγότερο από τη μια ώρα του δίσκου, ο Μπίλι Τζο Άρμστρονγκ προσέφερε μια αιχμηρότατη κριτική κοινωνική ματιά στο αμερικανικό suburbia της αρχής του 21ου αιώνα, λίγο μετά το πρωτοφανές σοκ της 11ης Σεπτεμβρίου, λίγο πριν την απότομη μετάβαση στην εποχή των κοινωνικών δικτύων, και ακριβώς τη στιγμή που οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις εισέβαλαν στο Ιράκ. Μέσω του χαρακτήρα του Jesus of Suburbia, ο Άρμστρονγκ γράφει για την "information age of hysteria" υστερίας στις ΗΠΑ, καταδικάζοντας τον ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης της εποχής, τα οποία σπίναραν ανηλεώς τις – ομολογουμένως – διάτρητες θέσεις της κυβέρνησης Μπους: η παρέμβαση στο Ιράκ, και η αποκαθήλωση του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν, αποτελούσε υπαρξιακή αναγκαιότητα για τις ΗΠΑ, λόγω των ισχυρών ενδείξεων πως ο Ιρακινός δικτάτορας είχε στην κατοχή του όπλα μαζικής καταστροφής.

Ο Άρμστρονγκ έγραψε τους παραπάνω στίχους το 2003, καθώς τα καλωδιακά δίκτυα κάλυπταν ζωντανά – και, στην πλειοψηφία τους, υποστήριζαν – τη στρατηγική επιλογή του Μπους ώστε να εισβάλει στην ιρακινή επικράτεια, αποσκοπώντας σε μια βίαια εναλλαγή του ιρακινού καθεστώτος, η οποία αποτέλεσε μια εκ των καθοριστικότερων της σύγχρονης αμερικανικής ιστορίας· ωστόσο, οι ψηφοφόροι των αμερικανικών προαστίων κατανάλωναν για δεκατίες επί δεκαετιών το υλικό των καλωδιακών δικτύων, τα........

© Athens Voice