İstanbul’daki Türkçe gazetelerin tarihi 200 yıla yaklaşıyor. Gazetecilik için diyecek bir şey yok, o hala yaşıyor. Birileri haber yapmaya, o haberlerle iktidar sahiplerini rahatsız etmeye ve zaman zaman bunun bedelini özgürlükleriyle ödemeye devam ediyorlar. İki yüz yıldır olduğu gibi... Ama gazetelerin ömrü sona erdi diyebiliriz. Bugün hala yayımlanan kağıda basılı gazetelerin satış rakamları Türkiye toplumunun onlarla ilgilenmediğini gösteriyor. 190 yıl önce II. Mahmud’un emriyle yayımlanan ilk resmi gazeteden, 2010’larda son güzel zamanlarını yaşayan ve hızla etkisini yitiren günümüz gazetelerine bütün hikaye, başından sonuna, başlangıcından bitişine bir kitapta toplanabilir. Nitekim toplanmış da. İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nin yayımladığı iki ciltlik İstanbul Basın Tarihi’nden söz ediyorum.

Kitabın hazırlanış aşamasından haberdar olmuştum. Çünkü Radikal Gazetesi ile ilgili görsel malzeme için beni de aramışlardı. Sonra 2023 yılının TÜYAP İstanbul kitap Fuarı’nda İBB standına uğradığımda Cengiz Özkarabekir bana kitaptan bir takım hediye etti. Doğrusu kitabın nasıl devasa bir çalışma olduğunu orada fark ettim. Büyük boy, kuşe kağıda basılı, renkli, ciltli ve neredeyse iki bin sayfalık bir kitap bu. İlk cilt Osmanlı İstanbul’unda Gazetecilik alt başlığını taşıyor. İkincisi ise Cumhuriyet dönemine ayrılmış. Bu kitap İmamoğlu döneminde atılıma geçen ve dört senede çok güzel ve ilgi çeken pek çok güzel kitap yayımlayarak yayın dünyamıza da bir hareketlilik getiren İBB Yayınları’nın da son işlerinden biri oldu. Seçim süreci ve sonrasında gelen ikinci döneminde İmamoğlu yönetimi, Belediye’nin kaynaklarını ekonomik kriz ve siyasi kutuplaşma iklimine göre gözden geçirdi ve öncelikleri yeniden belirledi; bunun sonucunda kitap yayımlamaktan neredeyse vazgeçildi. Umarım yeniden başlama imkânı bulurlar…

Daha önce defalarca ele alınmış, pek çok başka kitaba konu olmuş ‘basın tarihi’nin böyle kocaman iki kitaba dönüştürülmesini ilk bakışta abartılı bulduğumu itiraf etmeliyim. Kitapları karıştırırken, Tercüman-ı Hakikat ya da Servet-i Fünun’dan Sabah ve........

© Artı Gerçek