Στις 21 Ιουλίου του 2015 αναρτήθηκε το άρθρο που ακολουθεί, που εξέταζε ορισμένες βασικές ιδεολογικές θέσεις στην πορεία προς την ολική παράδοση που ακολούθησε ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφετηρία τη συνέντευξη του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2012. Όπως είναι φυσικό, το άρθρο επικεντρώνει στις ιδεοληψίες του τότε κεντρικού διαπραγματευτή της Ελληνικής κυβέρνησης, Γιάνη Βαρουφάκη. Αυτός ήταν που υπερασπιζόταν με δεκάδες άρθρα, συνεντεύξεις και σχόλια προς τα ΜΜΕ το ναυάγιο της διαπραγματευτικής—ο Θεός να την κάνει—τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ και αυτός ήταν που έδινε με τον πιο γλαφυρό τρόπο το στίγμα των ιδεοληψιών που χρησιμοποιούσε η τότε κυβέρνηση για να καλύπτει τις κινήσεις της. Και συνέχισε να το κάνει—προφανώς για λόγους αυτοδικαίωσης—ακόμη και όταν διαχώρισε τις θέσεις του με τις αναπότρεπτες εξελίξεις στις οποίες ο ίδιος έπαιξε κεντρικό ρόλο.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο ‘Αριστερό Βήμα’ και αναδημοσιεύτηκε από άλλους ιστότοπους (π.χ. από το rproject.gr από όπου και η φωτογραφία) ενώ μεταφράστηκε και στα γαλλικά.

Το παραθέτουμε ακριβώς όπως είχε αναρτηθεί με μόνη αλλαγή την προσθήκη συνδέσμων στις παραπομπές, κάποιες από τις οποίες πλέον υπάρχουν μόνο σε αρχειοθετημένη μορφή.

Κ.Μ.

Αφορμή για το σχόλιο αυτό έδωσε ο καταιγισμός άρθρων, συνεντεύξεων και χρησμών, συχνά αντιφατικών, που κατά ριπές (η μεταφορά δεν είναι δική μας) εξαπολύει ο κ. Βαρουφάκης τις τελευταίες μέρες. Θέλουμε εδώ να δούμε τις κεντρικές ιδέες που προβάλλονται από τον, ας μην το ξεχνάμε, κεντρικό διαπραγματευτή της Ελληνικής κυβέρνησης, παρά την παραίτησή του στο παρά πέντε.

O κ. Βαρουφάκης εξακολουθεί να ταξιδεύει στα πέλαγα του ιδεαλισμού (χρησιμοποιώ τον όρο αυστηρά φιλοσοφικά και όχι με την τρέχουσα χρήση). Σύμφωνα με όσα είπε σε χθεσινή συνέντευξή του στο CNN: «Η αλήθεια είναι ότι η ισχυρή τρόικα των πιστωτών δεν ενδιαφερόταν να βρεθεί λογική, έντιμη, αμοιβαία αποδεκτή λύση»[1], δηλαδή, ακόμη και τώρα θεωρεί ότι η Ελληνική Κυβέρνηση όφειλε να “διαπραγματεύεται” σύμφωνα με τις ιδέες της “λογικής” και της “εντιμότητας” ή, όπως τόχε πει γλαφυρά τότε, σύμφωνα με τον “Ορθό Λόγο” του Καντ. Για να καταλήξει στο …«Τι έχει κάνει η Ευρώπη στον εαυτό της;», υπονοώντας ότι η συμφωνία με την Ελλάδα είναι καταστροφική για την …Ευρώπη, μια φαντασιακή Ευρώπη, που όπως θα δούμε, υπάρχει μόνο στο μυαλό των Ευρωπαϊστών της «αριστεράς παντός καιρού», όπως πετυχεμένα χαρακτηρίστηκαν πρόσφατα.

Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Πριν ακριβώς δύο χρόνια, σε άρθρο με τίτλο «Πόσο ευσταθούν οι θέσεις της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, όταν αναλάβει την κυβέρνηση;»[2], είχα ασχοληθεί με την ουσία των ιδεών περί διαπραγμάτευσης της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με στόχο να αποδειχτεί ότι «η κατά Α. Τσίπρα διαπραγμάτευση δε στέκεται από την άποψη της στρατηγικής θεωρίας και επομένως δεν πρόκειται να γίνει». Ειδικότερα, είχα ασχοληθεί με τις δύο αντιφατικές αφετηρίες-όρους της «διαπραγμάτευσης» κατά ΣΥΡΙΖΑ, αφενός της κατάργησης των μνημονίων και αφετέρου της παραμονής στην Ευρωζώνη κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Αρχικά, είχα καταπιαστεί με το ερώτημα που από τη ΔΕΘ το 2012, είχε κληθεί να απαντήσει ο Τσίπρας: Αν η ΕΕ αρνηθεί τα Ελληνικά αιτήματα, θα αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη; Είχε απαντήσει τότε (2012) ο Τσίπρας ότι η ΕΕ αποκλείεται να μη δεχτεί τα Ελληνικά αιτήματα, επειδή η Ελλάδα κρατά την …τύχη της Ευρωζώνης στα χέρια της. Όμως οκτώ μήνες αργότερα, η ΕΕ δεν ενέδωσε στην Κύπρο και αποδείχτηκε ότι εδώ η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ είχε σοβαρά κενά. Ο μόνος που μέχρι τέλους τότε........

© antapoCRISIS