Δημοσιεύουμε το τελευταίο μέρος της μελέτης του Κωστή Μηλολιδάκη σχετικά με τη “Διεθνή των Λογοκριτών”, ενός τερατώδους δικτύου λογοκρισίας στα κοινωνικά δίκτυα που επιτίθεται σε κάθε είδηση ή ανάλυση που δεν είναι αρεστή στις αμερικανικές και ευρωπαϊκές ελίτ. Η δημοσίευση καθυστέρησε καθώς ο συγγραφέας ανέμενε επίσημη απάντηση της ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων), η οποία έχει “χρίσει” το Greece Fact Check (που είναι το αντικείμενο του παρόντος άρθρου) ως “Trusted Flagger”, δηλαδή “έμπιστο πληροφοριοδότη”, για τους λόγους για τους οποίους ο συγκεκριμένος οργανισμός, αν και αποδεδειγμένα ανεπαρκής και πολιτικά προκατειλημμένος, έχει λάβει τη συγκεκριμένη αναγνώριση. Απάντηση από την ΕΕΤΤ, προς το παρόν, δεν έχει δοθεί.

Με το παρόν άρθρο, που αφορά το ‘Greece fact Check’ (GfC), τελειώνει η μελέτη μας της ‘Διεθνούς των Λογοκριτών’, του τερατώδους δικτύου IFCN που στήθηκε και συντηρείται με τη χρηματοδότηση προεκτάσεων των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, όπως έχουμε δει αναλυτικά στα προηγούμενα μέρη αυτής της μελέτης.

Το GfC, μέλος του δικτύου IFCN, είναι ένας εν όπλοις αδελφός των Ellinika Hoaxes και όλου του υπόλοιπου εσμού των αληθοφυλάκων, που—όπως έχουμε δει στα προηγούμενα μέρη—ορισμένοι τους διαδίδουν ανοιχτά νέο-ναζιστικές απόψεις ή αγωνίζονται ενεργά για την ανατροπή κυβερνήσεων που δεν τυγχάνουν της έγκρισης της Κομισιόν, του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.

Το κοινό σημείο αναφοράς που συνδέει αυτόν τον συρφετό είναι η αγχώδης προσπάθεια να υπερασπίζονται την άνωθεν εκπορευόμενη προπαγάνδα, αυτό που ονομάσαμε ‘καθεστωτικές αφηγήσεις’, μέσω της λογοκρισίας κάθε αφήγησης που αντιτίθεται στην εκκωφαντική ομοφωνία των καθεστωτικών ΜΜΕ και των κυβερνητικών μηχανισμών της ‘Δύσης’.

Εξετάζοντας την περίπτωση του Ellina “αδελφού εν IFCN” του GfC, των Ellinika Hoaxes, είδαμε τα κύρια χαρακτηριστικά των πονημάτων αυτού του λογοκριτικού μηχανισμού: Προκατάληψη, Καθεστωτικές Ιδεοληψίες και Εργαλειοποίησή τους, Απέχθεια στην Έρευνα, Ισχυρογνωμοσύνη, Παραπλάνηση και Μετατόπιση της Ουσίας, Προχειρότητα, Έλλειψη της Αίσθησης του Γελοίου.

Αυτά τα χαρακτηριστικά συνοδεύουν και τα πονήματα του GfC, συχνά μάλιστα με πιο χοντροκομμένο τρόπο από ό,τι συμβαίνει με τα Ellinika Hoaxes. Γενικότερα, οι έλεγχοι των GfC είναι επιφανειακοί και συνήθως αστήρικτοι—θα δούμε παρακάτω την έωλη μεθοδολογία που τους διέπει, αν και ήδη στο Μέρος Γ1 έχουμε δει αρκετούς ελέγχους που είχε κάνει για λογαριασμό των Ellinika Hoaxes ο ιδρυτής και διευθυντής του GfC, Θ. Σιτίστας, όταν ακόμη ανήκε στο κεντρικό επιτελείο τους.

Είδαμε ότι βασική αφετηρία στην προσέγγισή των Ellinika Hoaxes είναι η αντίληψη ότι μέσα στο διαδίκτυο κινείται η φοβερή και τρομερή «ρωσική προπαγάνδα» την οποία αυτοί ως ‘αληθοφύλακες’ έχουν τάξει ως σκοπό τους να πολεμούν. Αλλά στην περίπτωση των GfC η κατάσταση χειροτερεύει ραγδαία καθώς η εργαλειοποίηση αυτής της άνωθεν εκπορευόμενης ιδεοληψίας αποκτά γκροτέσκα χαρακτηριστικά παράνοιας. Κατά το GfC, ανά την υφήλιο η πηγή σχεδόν κάθε ‘παραπληροφόρησης’, δηλαδή της δυσκολίας στη διάδοση των καθεστωτικών αφηγήσεων, είναι η ρωσική προπαγάνδα.

Οι ίδιοι έχουν τάξει ως σκοπό της ύπαρξής τους την υπεράσπιση της εν κινδύνω ‘Δημοκρατίας’ από την επιτιθέμενη ‘ρωσική προπαγάνδα’, οπότε στους «ελέγχους» τους ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με αυτήν. Γράφουν:

«Σκοπός: Η παραπληροφόρηση αποτελεί απειλή για τη Δημοκρατία και μπορεί να καταστρέψει ζωές. Προωθεί το μίσος και την πόλωση. Μπορεί να αποτελέσει όπλο άσκησης “μαλακής ισχύος” από άλλα κράτη, με σκοπό τη διάβρωση της κοινωνικής συνοχής και τον αρνητικό επηρεασμό της κοινής γνώμης. Η παραπληροφόρηση σε θέματα υγείας, μπορεί να στοιχίσει ζωές. H καταπολέμηση αυτών των απειλών, αποτελεί το κύριο στόχο του Greece Fact Check.»

Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του των 16 μηνών ως μέλος της Διεθνούς των Αληθοφυλάκων (τους έκλεισε στις 23 Μαΐου του 2025), το GfC κατάφερε να παρουσιάζει 62 διαφορετικά άρθρα με αντικείμενο την τρομερή ‘ρωσική προπαγάνδα’. Όμως ο αριθμός είναι απατηλός, καθώς η αναζήτηση εμφανίζει και άρθρα που δήθεν δημοσιεύτηκαν από το GfC όταν ακόμη το GfC δεν υπήρχε—ακόμη και επτά ή οκτώ έτη πριν[1]. Πώς το πέτυχαν αυτό δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, αλλά γνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο ορισμός του ζήλου μέχρις αφηνιασμού.

Κατ’ αυτούς, διάσημοι αμερικανοί δημοσιογράφοι, όπως ο Τάκερ Κάρλσον, είναι αναμεταδότες της ‘ρωσικής προπαγάνδας’—ισχυρισμός που συμπίπτει με ανάλογες κατηγορίες εκπορευόμενες από το καθεστώς Ζελένσκι. Η φωτογραφία στην προμετωπίδα του άρθρου μας είναι από «έλεγχο της αλήθειας» με τίτλο: «Ρωσική προπαγάνδα από τον Τ. Κάρλσον για την πώληση όπλων από την Ουκρανία σε καρτέλ ναρκωτικών», όπου διατυπώνεται αυτός ο εξωφρενικός ισχυρισμός. Επίσης, κατά το GfC, τη ‘ρωσική προπαγάνδα’ διαδίδει επίσης ο διάσημος καθηγητής του αμερικανικού πανεπιστημίου Columbia Jeffrey Sachs, αλλά και πλήθος άλλων επωνύμων και ανωνύμων (ανάμεσά τους και ο υπογράφων εδώ—περισσότερα γι’ αυτό αργότερα).

Την συντριπτική πλειοψηφία αυτών των άρθρων—51 στα 62—υπογράφει ο ιδρυτής και διευθυντής του GfC Θάνος Σιτίστας, ο οποίος επίσης έχει αναλάβει ουσιαστικά την πολιτική λογοκρισία. Αλλά και τα υπόλοιπα 11 υπογράφονται με ελάχιστες εξαιρέσεις από το ίδιο το GfC, που ο κ. Σιτίστας διευθύνει[2].

Δεν μπορέσαμε να βρούμε καταγεγραμμένη από τους ίδιους την ημερομηνία ίδρυσης της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας «Παρατηρητήριο κατά της Παραπληροφόρησης» με διακριτικό τίτλο «Greece Fact Check» καθώς οι ίδιοι επιμελώς αποκρύπτουν την σχετική πληροφορία—ούτε με αναζήτηση μέσω τεχνητής νοημοσύνης δεν εισπράξαμε κάποια απάντηση πέρα από τη διαβεβαίωση ότι η πληροφορία αυτή δεν υπάρχει πουθενά στο διαδίκτυο.

Όμως, μέσω του web.archive.org βρήκαμε ότι πιστοποιήθηκαν ως μέλος του IFCN στις 23 Ιανουαρίου του 2024. Προ του 2024 δεν εμφανίζονται στα μητρώα του IFCN. Στα εμπορικά μητρώα του υπουργείου Ανάπτυξης—βλ. υποσημείωση 1—εμφανίζουν ίδρυση στις 24 Αυγούστου 2023.

Ιδρυτής τους είναι το πρώην ιδρυτικό στέλεχος των Ellinika Hoaxes Θάνος Σιτίστας (που επίσης αρέσκεται στο ‘λογοτεχνικό’ ψευδώνυμο ‘Επαχτίτης’), ο οποίος για λόγους άγνωστους σε εμάς αποχώρησε (ή διώχτηκε) από τα Ellinika Hoaxes όπου υπήρξε ιδρυτικό μέλος. O κ. Σιτίστας είναι πρώην υπαξιωματικός της ελληνικής αεροπορίας με καθήκοντα εκπαιδευτή και χειριστή σκύλων. Όπως είδαμε στο Μέρος Γ1, δεν έχει σπουδές ή εμπειρία στη δημοσιογραφία. Είναι κάτοχος πιστοποιητικού εξειδικευμένης επιμόρφωσης από ένα Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης του ΕΚΠΑ και επίσης έχει συμμετάσχει σε ταχύρρυθμο πρόγραμμα εκπαίδευσης 18 ημερών για τα μέσα ενημέρωσης και την διαχείριση των πληροφοριών μετά από πρόσκληση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Είναι μέλος της ελάσσονος Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου (Ε.ΔΗ.Π.Η.Τ) Μακεδονίας-Θράκης (βλ. Μέρος Γ1).

Στο Μέρος Γ1 σχολιάσαμε ορισμένους—συχνά εξοργιστικούς—«ελέγχους της αλήθειας» που είχε πραγματοποιήσει ως μέλος των Ellinika Hoaxes και μάλιστα τουλάχιστον σε μία περίπτωση είχε συλληφθεί ανοικτά ψευδόμενος (αυτή του «ανύπαρκτου» Βρετανού πολίτη Jathan Smyth, βλ. Εδάφιο Β5α). Συνήθιζε να υπογράφει τους «ελέγχους της αλήθειας» που πραγματοποιούσε στα Ellinika Hoaxes αρχικά ως «αρθρογράφος-ερευνητής» και αργότερα ως «Ελεγκτής της αλήθειας χάριν της Δημοκρατίας—fact–check for the sake of Democracy». Στα χοντροκομμένα σε ακραίο βαθμό—όπως θα δούμε παρακάτω—άρθρα που υπογράφει στις μέρες μας, αποφεύγει τέτοιες περιαυτολογίες.

Ο κ. Σιτίστας είναι ο βασικός «Ελεγκτής της Αλήθειας» στο GfC. Κατά το 2025, μέχρι και τις 19 Μαΐου, το GfC είχε αναρτήσει περί τους 80 «ελέγχους» από τους οποίους περίπου οι 50 είχαν την υπογραφή του. Τα υπόλοιπα μέλη της συντακτικής ομάδας απαρτίζονται από την Σίσσυ Αλωνιστιώτου, γνωστή δημοσιογράφο, ως αρχισυντάκτρια και τους Θεόφιλο Μπλουδάνη, φωτορεπόρτερ, «ελεγκτή της αλήθειας» στο γραφείο του AFP στην Αθήνα, Ιάκωβο Μυλωνά, τεχνολόγο τροφίμων, και τον Αλέξανδρο Δαμιανού, τριτοετή φοιτητή ψυχολογίας του ‘Neapolis University Pafos’ στην Κύπρο.

Επιπλέον, ο κ. Σιτίστας εμφανίζεται και ως «Εξωτερικός Σύμβουλος» στον “αδελφό εν όπλοις IFCN” κυπριακό λογοκριτικό οργανισμό “Fact Check Cyprus” (FCC), ο οποίος χρηματοδοτείται από προγράμματα του IFCN, της ΕΕ και της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Λευκωσία. Το FCC αναρτά τακτικά «ελέγχους της αλήθειας» του κ. Σιτίστα πάνω στα αγαπημένα του θέματα.

Σε αναζήτηση για τους ελέγχους που έχει πραγματοποιήσει η ‘συντακτική ομάδα’ του GFC[3], οι έλεγχοι του κ. Σιτίστα καλύπτουν 69 σελίδες από 10 ελέγχους η κάθε μία (η 69η έχει 4). Οι έλεγχοι του κ. Μυλωνά καλύπτουν 5 σελίδες (η 5η έχει 6), οι έλεγχοι του κ. Δαμιανού καλύπτουν 4 σελίδες (η 4η έχει 8). Ο κ. Μπλουδάνης, ο μόνος με κάποια σχέση με τη δημοσιογραφία από τους προηγούμενους, έχει 5 συνολικά ελέγχους.

Υπάρχουν δύο παράδοξα: Το πρώτο παράδοξο, που ήδη έχουμε επισημάνει, είναι η ανάρτηση ελέγχων στον ιστότοπο του GfC που έχουν γίνει προ οκταετίας ενώ το GfC έχει ζωή μόλις ενάμιση έτους. Το δεύτερο είναι ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας έλεγχος από την εμφανιζόμενη ως αρχισυντάκτρια (και μοναδική δημοσιογράφο[4] της ομάδας) κα Σίσσυ Αλωνιστιώτου, γεγονός που δημιουργεί εύλογες απορίες για τη σχέση της με το GfC, παρά το ότι την εμφανίζουν ως «αρχισυντάκτρια».

Η διαφορά με τον έτερο, επίσης με τίτλο αρχισυντάκτη, Δημήτρη Αλικάκο των Ellinika Hoaxes είναι εκκωφαντική. Ο κ. Αλικάκος είναι ιδιαίτερα θορυβώδης, τρέχει στα πρωϊνάδικα, δίνει συνεντεύξεις, τσακώνεται με επικριτές, αναρτά συχνά ελέγχους, έχει πάρει στους ώμους του το βαρύ φορτίο των Τεμπών και γενικά, με την όλη παρουσία του, χρωματίζει τη συγκεκριμένη Υπηρεσία Αληθοφυλακής.

Η κα Αλωνιστιώτου δεν εμφανίζεται πουθενά—ουσιαστικά είναι σαν να μην υπάρχει για τους Greece Fact Check. Στα βιογραφικά που αναρτά (π.χ. στο Facebook ή στο JAJ ή στο LinkedIn) δεν αναφέρει καθόλου κάποια σχέση της με το Greece Fact Check ή τον τίτλο της «αρχισυντάκτριας» που της έχει απονείμει ο κ. Σιτίστας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ίδια δεν καλύπτει με το όνομά της την δράση του GfC. Αντίθετα, έχει παραχωρήσει στον κ. Σιτίστα θέση στο αποκαλούμενο από την ίδια ‘Εκτελεστικό Συμβούλιο’ του ιστότοπου Journalists About Journalism (JAJ), που η ίδια ίδρυσε και διευθύνει, και του αναδημοσιεύει αρκετά πονήματα—κάποια εντελώς χυδαία όπως θα δούμε παρακάτω. Με τον κ. Σιτίστα τη συνδέει η ρωσοφοβία και η βαθιά αντιπάθεια προς τη νέα αμερικανική κυβέρνηση.

Έχουμε ήδη δει στο Μέρος Γ1 ότι η κα Αλωνιστιώτου είναι επιρρεπής στη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Ειδικά, αν κάποιος παρακολουθήσει τις αναρτήσεις της στο Facebook, θα διαπιστώσει πλήθος ψευδών τοποθετήσεων ή αστήρικτων απόψεων που παρατίθενται ως γεγονότα, με την συντριπτική πλειοψηφία—σχεδόν το 100%–να αφορά τη Ρωσία και τις παγκόσμιες εξελίξεις στις οποίες αυτή εμπλέκεται (εξαίρεση στην εμμονή με τη Ρωσία είναι οι αναρτήσεις στις οποίες στρέφεται κατά της νέας αμερικανικής κυβέρνησης).

Έχουμε ήδη αναφερθεί στον εξωφρενικό τρόπο που περιέγραψε στο Facebook την επίσκεψη Γουΐτκοφ στη Μόσχα (Μέρος Γ1, Εδάφιο Α1β) και στα ψεύδη που περιείχε η ανάρτησή της (βλ. ο.π. Υποσημείωση 7). Επίσης, η κα Αλωνιστιώτου ζητά την απαγόρευση των Ρώσων καλλιτεχνών στη Δύση διαμαρτυρόμενη για την χαλάρωση των αρχικά επιβληθέντων περιορισμών[5], στενοχωριέται όταν δημοσιεύονται οι απόψεις των Ελλήνων δημοσιογράφων Δημήτρη Λιάτσου και Θανάση Αυγερινού που ζουν στη Ρωσία ή όταν αυτοί τιμώνται από τις επαγγελματικές τους ενώσεις, κ.λπ., κ.λπ.

Μάλιστα, το αίτημά της για απαγόρευση των Ρώσων καλλιτεχνών στη Δύση δεν εκκινά από το Ουκρανικό, αλλά προηγείται αυτού και απλά βρίσκει τώρα την ευκαιρία να το προβάλλει. Όπως γράφει στις 15/4/2025: «[Η απαγόρευση των Ρώσων καλλιτεχνών] Θα ήταν και ένας φόρος τιμής στον Γκουμίλεφ, στην Αχμάτοβα και τον Μάντελσταμ, σε όλους τους δραματουργούς, ηθοποιούς, μουσικούς που εξοντώθηκαν στην ΕΣΣΔ – πολιτικές της οποίας εφαρμόζει και το θρέμμα της, ο Πούτιν, αλλά και σε όσους συναδέλφους τους αντιστέκονται αυτήν τη στιγμή μέσα στη Ρωσία». Βεβαίως, δεν αντιλαμβάνεται ότι με τον ζήλο της θα απαγόρευε και αυτούς χάριν των οποίων (υποτίθεται) απαιτεί την απαγόρευση των Ρώσων.

Εντύπωση προκαλεί ότι στο JAJ, το «δημοσιογραφικό» site που ίδρυσε και διευθύνει, όλες οι αναρτήσεις περί fake news αφορούν τη Ρωσία. Πιο ρωσοφοβικός πεθαίνεις—ακόμη και ο Σιτίστας για ξεκάρφωμα δημοσιεύει πού και πού και κάποιο «έλεγχο της αλήθειας» που να μην αφορά ρωσικό θέμα.

Η πρώτη σελίδα της κατηγορίας Fake News στον ιστότοπο JAJ που ίδρυσε και διευθύνει η εμφανιζόμενη ως αρχισυντάκτρια του GfC, Σίσσυ Αλωνιστιώτου. Τα μόνα Fake News που υπάρχουν στην υφήλιο εκπορεύονται από τη «Ρωσία του Πούτιν».

Όμως, το θέμα μας δεν είναι ούτε το JAJ ούτε οι κουλτουρέ ακροβασίες του όποιου ρωσόφοβου, αλλά η ‘Υπηρεσία Αληθοφυλακής’ του κ. Σιτίστα. Εφόσον η κα Αλωνιστιώτου απουσιάζει από τις δραστηριότητες του GfC, παρά τον ηχηρό τίτλο που της έχουν απονείμει, η ενασχόλησή μας μαζί της σταματά εδώ.

Με δεδομένη την προϋπηρεσία του κ. Σιτίστα στα Ellinika Hoaxes, δεν προκαλεί εντύπωση ότι τα χαρακτηριστικά που έχουμε ήδη επισημάνει στους ελέγχους που αυτά πραγματοποιούν παρουσιάζονται και στους «ελέγχους της αλήθειας» του Greece Fact Check. Όπως λένε, «μ’ όποιον δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις», μόνο που ο μαθητής στην περίπτωσή μας είναι πολύ πιο αδέξιος από τον δάσκαλό του.

Το καινούργιο στοιχείο είναι η ακόμη πιο χοντροκομμένη έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στις καθιερωμένες αυθαιρεσίες των «ελέγχων της αλήθειας» α-λα-Ellinika Hoaxes. Στην περίπτωση του GFC κυριαρχούν οι προ-ειλημμένες θέσεις και η υλοποίηση των α-λα-Ellinika Hoaxes συνταγών γίνεται απροκάλυπτα και ‘ετσιθελικά’. Στους «ελέγχους» του GFC είναι συνηθισμένο να διατυπώνεται κάποια a priori θέση ως θέσφατο, αυτή να παρουσιάζεται ως ‘γεγονός’ και μετά από αυτήν να έπεται το συμπέρασμα του ελέγχου ως άμεσο παρεπόμενο.

Θα δούμε και στη συνέχεια χαρακτηριστικά παραδείγματα όπου ο κ. Σιτίστας παραθέτει «λίθους και πλίνθους και ξύλα και κεράμους ατάκτως ερριμμένους» και στη συνέχεια τους επικαλείται πιστεύοντας ότι υποστηρίζουν κάποιον a priori ισχυρισμό του.

Με άλλα λόγια, τα Ellinika Hoaxes ακολουθούν πιο εκλεπτυσμένη προσέγγιση από το GfC—αν αυτό είναι δυνατόν—καθώς η παραπληροφόρηση που ασκούν στηρίζεται σε αλλεπάλληλα στρώματα παραπομπών και διαβεβαιώσεων μέσω των οποίων επιχειρείται να δοθεί η εντύπωση της έρευνας και της αμεροληψίας. Στο GfC, αντίθετα, επικρατεί η αντίληψη «αφού το λέω εγώ, έτσι είναι».

Εννοείται ότι το περιεχόμενο πάντα καταλήγει με απόλυτη προβλεψιμότητα να είναι το ίδιο και για τους δύο αληθοφύλακες: Οι ΑμερικανοΝΑΤΟϊκές αφηγήσεις είναι ορθές, οι αμφισβητήσεις των καθεστωτικών απόψεων είναι λάθος, δεν υπάρχει στρεβλή προπαγάνδα εκπεμπόμενη από την Κομισιόν, η Αλ-Κάιντα στη Συρία διαβάλλεται και παρεξηγείται, δεν υπάρχει Ισραηλινή παραπληροφόρηση, η Ρωσία σφαγιάζει τους αθώους πολίτες (αλλά όχι το Ισραήλ) κ.λπ. κ.λπ.

Αυτή η απροκάλυπτη και επιθετική στάση στη λογοκριτική συμπεριφορά του GfC έχει σοβαρή πολιτική σημασία αν λάβουμε υπόψη ότι—όπως περηφανεύονται οι ίδιοι—η ΕΕ τους έχει αναθέσει τον ρόλο να επισημαίνουν ‘αρμοδίως’ «παράνομο περιεχόμενο» σύμφωνα με τον ορισμό της ‘νομιμότητας’ που δίνει η περιβόητη DSA—Digital Services Act—της Κομισιόν.

Έτσι πληροφορούμαστε ότι στη δυστοπία που μας έχει ετοιμάσει η μεταλλαγμένη σε δικτατορία ΕΕ, οργανώσεις όπως το GfC θα κραδαίνουν το μέτρο (αλλά και τη ράβδο) του τι συνιστά «αλήθεια» και όποιος διαφωνεί θα εντάσσεται στους «παράνομους». Διότι, σύμφωνα με τους ίδιους,

«το Greece Fact Check έχει οριστεί ως αξιόπιστη πηγή........

© antapoCRISIS