Mücadelenin üç bölgede yoğunlaştığını söyleyebiliriz: Gazze-İran-Suriye. Bugün itibariyle Gazze de İsrail başarılı zira daimi ateşkes sağlanamadı. Katliam durdurulamadı. Gazze yavaş yavaş boşalıyor. Doğal olarak doğum oranları düştü. İmkanı olan Gazze’yi terk ediyor. Yani İsrail, Arap nüfusun azaltılması hedefine ulaşıyor.

Süreç böyle devam ederse Gazze, Arap ve Müslüman karakterini kaybedecek. Kalıcı ateşkes sağlanır, HAMAS mensupları silah bırakarak sürgüne gider ve Gazze’de güvenliği uluslararası bir güç sağlarsa, İsrail nihai hedefine ulaşamaz. Gazze aynı Bosna ve Kosova gibi devletleşme sürecine girer.

İran’da beraberlik durumu var diyebiliriz ama Ankara bir adım önde. İsrail, İran’a saldırarak ve ABD’nin nükleer tesisleri vurmasını sağlayarak mesafe kazandı. Amerika’nın operasyonun çok sınırlı olması, ateşkes sağlanması ve Beyaz Saray’ın İran’la uzun vadeli bir anlaşma imzalanmasını istemesi Ankara’nın kazanımları. Zira İsrail savaşın devamını istiyor, Amerika’dan yeniden saldırmak için izin koparmaya çalışıyor.

Suriye’de ise Ankara mutlak galip, Tel Aviv mutlak mağlup. Tel Aviv’in amacı Suriye’nin istikrarsızlaşması, mümkünse parçalanmasıydı. Dürzilerin, Nusayrilerin ve Kürtlerin devletleşmesiydi. Oysa Şam, İsrail ve İran tarafından desteklenen isyanları bastırdı. Ambargolar kaldırıldı. ABD, HTŞ’ yi terör örgütleri listesinden çıkardı. Suriye’nin enerji sahalarının işletimini Azerbaycan aldı. Türkiye güneyde de üs kuruyor.

Tel Aviv, ABD ve Avrupa üstünde lobileri vasıtasıyla baskı kurmasına rağmen Suriye’deki gelişmelere engel olamadı. PKK’ya baskı........

© Analiz