Ayrıca nüfusun dağılımı da dengesizdi. Kuzeyde ve batıda Ruslar kalabalıktı. Rusların halkın % 80’inini oluşturduğu eyaletler vardı. Sadece Güney ve Orta Kazakistan’da Kazaklar çoğunluktu. Milliyetçi Rus liderler “Kuzey Kazakistan yoktur, Güney Rusya vardır” diyorlardı. Gorbaçov petrolün olduğu batı eyaletlerini Kazakistan’dan ayırarak Rusya’ya bağlamaya çalışmış, ciddi dirençle karşılaşınca vazgeçmişti.

Kazakistan ülkelerin birbirine entegre olduğu Sovyet sisteminin çökmesinden çok etkilendi. Market rafları boşaldı, fabrikalar kapandı, tarlalar ekilemedi. İlk iki yılda Almanların, Polonyalıların ve Yunanların nerdeyse tamamıyla, Ukraynalıların, Rusların çoğu anavatanlarına göç etti. Nüfus 16 milyon seviyesine düştü. Kazakistan, yurt dışından Kazak göçmen kabulüne başladı. Rusya, Moğolistan, Çin ve Türkiye ağırlıklı göçmenler, genel olarak Kazakların seyrek olduğu yerlere iskân edildi.

Nazarbayev, başkenti, güney doğudaki Almatı’dan, kuzeydeki Akmola’ya taşıdı. Kazakistan, başkenti taşıma kararıyla, milliyetçi Ruslara “Kuzey Kazakistan vardır. Benim başkentim Kuzey Kazakistan’dadır.” diyordu. Başkent taşınınca, güneyden kuzeye Kazak göçü oldu. Kamu görevlileri, kamuyla iş yapanlar, merkezleri başkentte olan kamu şirketleri, bankaların genel müdürlükleri, büyükelçilikler Akmola’ya akın etti. Akmola’da emlak fiyatları hızla artınca şehir halkının çoğunluğunu oluşturan Ruslar mülklerini satarak, Rusya’ya göçtüler. (Akmola’da dairesini satan, Omsk’ta 4-5 daire alabiliyordu.)

Akmola’nın ismi Astana (Başkent) olarak değiştirildi. Nazarbayev bununla yetinmeyerek, iki bakanlığın........

© Analiz