Edebiyat, damdan düşenlerin sığınağıdır. Eve alınmayanların, pencereden bakma hakkı elinden alınanların, kapının önünde durmasına dahi müsaade edilmeyenlerin uğrağı…

İnsanın, hayatta muhkem bir yer tutmasının önünü edebiyat açabilir. Tutmuş olduğu bu yerde bir bellek sahibi olabilmesini, bellediği şeyleri eylemesi gerektiğini fısıldayan da yine edebiyattır.

Elinden tutulmuşların dünyalarının çok da mamur bir yer olduğuna ilişkin hayranlık uyandıracak betimlemeleri albenilini bir biçimde sunmaz bize herhangi bir edebî yapıt. Ya da şöyle kuralım cümleyi, yaşanılması gereken hayat bu zümrenin elde ettikleriyle kurulmuş bir düzenin........

© Akasyam