Bir toplumun çöküşü, çoğu zaman sanıldığı gibi büyük savaşlarla, doğal afetlerle ya da dış saldırılarla başlamaz. Asıl çöküş, görünmez bir hastalık gibi içeriden yayılır; toplumun ruhuna, değerlerine ve vicdanına sirayet eder. Bu sürecin en tehlikeli ve sinsi aktörü ise negatif seleksiyondur.

Peki nedir bu negatif seleksiyon?

Kısaca söylemek gerekirse, kötüyü ödüllendirip iyiyi cezalandırmaktır. Bu sistemde ahlaklı, dürüst, çalışkan ve liyakat sahibi insanlar görmezden gelinir, hatta engellenir. Öne çıkarılanlar ise çıkarcı, yalaka, ahlaki esnekliğe sahip, paragöz bireylerdir. Çünkü onlar, sistemin çarklarına uyum sağlar. Direnmezler, sorgulamazlar. Yalnızca itaat ederler. İşte bu itaat, çürümüş bir sistemin can suyu olur.

Toplumun Rol Modelleri Değiştiğinde…

Toplumun önüne kimler “başarılı” olarak sunulursa, gelecek nesiller de onlara benzemek ister. Bir ülkenin ekranlarını, sosyal medyasını ve vitrinlerini kimler dolduruyorsa, gençlik de oraya yönelir. Artık bilim insanı olmak isteyen çocuk sayısı azalır, çünkü televizyonlarda bilim insanı yoktur. Onun yerine kolay yoldan para kazananlar, skandallarla gündeme gelenler, sırf görünürlüğü yüksek diye “Etkileyen” etiketiyle kutsanan insanlar vardır. Kısa vadede eğlenceli görünen bu tablo, uzun vadede çok ağır bir fatura çıkarır: Ahlaki........

© Adil Medya