‘Korku insanın gözünü kör eder, dedi koyu renk gözlüklü genç kız ve korkarım, korku yüzünden körlüğümüz sürecek’(1) diye devam etti.

Hiç utanmadım, üzerime alındım. Nasıl da tanımadan beni bu denli güzel betimliyor, yanımda olsa boynuna sarılıp öpmek isterdim ama şarkının duygu yüklü mısrasında olduğu gibi ‘o şimdi çok uzaklarda’ bundan dolayı Jose ‘ye sarılıp öpemem. Evet, evet bu bizim korkumuz. Anlamadınız, olsun ama ben yine de anlatayım. Burada Bilal isminde bir tanıdığım aklıma geldi. Evet bu bizim yaşadığımız, körlüğün en tehlikelisi olan ‘beyazından’. ‘Beyaz körlük’ ten kör........

© Açık Gazete