Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.

Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?

Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.

Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.

Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.

Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?

Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.

-EN ÜNLÜ ŞİİRİ-

Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Otuz Beş Yaş” şiiriyle başladı yazı...
Bu şiir, Türk edebiyatının kült şiirleri arasındadır.
Cahit Sıtkı denince ilk akla gelen şiiridir.
Kendini inceler, zamanın nasıl değiştiğini görür dizeleriyle.
Gençlik yıllarını anımsar, dostluk ilişkilerini irdeler, -son tahlilde- de ölümü düşünür.
Bu şiiriyle edebiyatseverlerin gönlünde adeta taht kurmuştur şair...

-ÇOK OKUNAN ŞAİR-

Şair Behçet Necatigil şöyle anlatır Tarancı’yı;
“Şiirlerinde, yaşamanın ve aşkın güzelliğini öven, ölümün üstünlüğünü vurgulayan, Türkçeyi bütün tatlılık ve anlatım gücüyle şiire geçiren Cahit Sıtkı Tarancı, döneminin en çok okunan şairlerinden biri olmuştur.
Hiçbir akıma bağlanmadan kendine özgü bir şiir geliştirmiştir.”

-ŞİİR ANLAYIŞI-

Cahit Sıtk da şiir anlayışını, Mart 1951’de Varlık’ta yayımlanan söyleşisinde şu şekilde anlatmıştır;
“İlk yazılarımda biçim zayıflığı vardı; dize titizliği, 'bütün' kaygısı yoktu. Eskiden duymak yeterlidir........

© 9 Eylül Gazetesi