Bugün Günlerden "Yürek İşçisi" Şair; AHMED ARİF
"Ben, fukara halkımın fukara bir şairiyim,
Ben sırtımı halkıma dayadım...”
**
Ne İskender takmışım,
ne şah ne sultan..
Nasıl severim bir bilsen
Köroğlu’yu Karayılanı,
Meçhul Askeri..
Öyle yıkma kendini..
Nerede olursan ol,
Yürü üstüne üstüne
Tükür yüzüne
Fırsatçının, fesatçının, hayının..
Bir umudum sende
Anlıyor musun..."
**
"El, ayak buz kesmiş,
yürek cehennem
, öfkeli ve mahzun
Ümit, sapına kadar namuslu..."
**
"Kelebeklerin bile çocuklardan daha uzun yaşadığı bir coğrafyada, size hangi şiiri yazayım...”
**
"Ve ben şairim,
Namus işçisiyim yani,
Yürek işçisi... "
**
"Nicedir,
Kahpe ağzında
Bir salgın, Bir deprem gibi künyemiz.
Nicedir,
Başımıza zindan dünyamız.
Biz ki Yarınıyız halkın,
Umudu, yüzakıyız
Hıncı, namusu...
Şafakları,
Taa şafakları
Hey canım,
Kalbim Dinamit kuyusu..."
**
"Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Zulamdaki mahzun resim.
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin...
"
**
"Selam olsun sırtında dünyayı taşıyan kadına !
Selam olsun göğün yarısına
Selam olsun kavganın........
© 9 Eylül Gazetesi
