Sordular;
"Babanız Nesimi Çimen’i Madımak'ta kaybettiniz.
Böyle bir travma bir insanın hayatına ne yapıyor?"
Cevap verdi Mazlum Çimen;
"Bunu ifade edebilecek bir cümlem yok.
Zaman acınızı sadece uzağa düşürüyor ama o, orada duruyor.
Yaşanan süreç o kadar lâkayt ve kişiliksizce yürütüldü ki acımızı bile kendi halimizde yaşamamıza izin verilmedi.
Bir de bizde şu var maalesef:
Olgunluk da acıyı yaşayandan bekleniyor, yaşatanlardan değil..."

**
Aslında katmerliydi acısı Mazlum Çimen'in...
Ne diyordu Bergamalı şair Metin Altıok?;
"Bıçak açmıyor ağızları/
Acı, yalnız acı var yüreklerde..."
İşte bu durumdaydı Mazlum Çimen...
Katlanması çok güçtü...
Kapandı odasına...
O içinin acısı sözlere döküldü;
"Öyle ağırım ki kendime
Sen benden gittin gideli
Tenim küs olmuş tenime
Sen benden gittin gideli

Öyle bıkmışım ki kendimden
Kurudum düştüm dalımdan
Sanki ruhum çıktı canımdan
Sen benden gittin gideli

Bir........

© 9 Eylül Gazetesi