Dün akşamüstü saatlerinde, Mahir Polat’ın ev hapsi şartıyla tahliye kararını duyduğum an, birçok insan gibi gözümden yaşlar boşaldı. Vicdanlar ayağa kalkınca, bir şeyler başarılabiliyormuş! Kamuoyu baskısıyla Mahir Polat’ın sağ salim ailesine kavuştuğu anı görmek, hepimize iyi geldi. “Belki ev hapsinde olacak ama en azından yaşayacak,” dedik.

Mahir Polat’ı yaşatmak için günlerdir verilen mücadele, evlerde, sokakta, okulda, siyasetin yanından geçmemiş insanların bile, sohbetlerinin baş konusuydu. Vicdanların giderek artan sesi, kulakları tırmalayan bir çığlığa dönüştü. “Mahir polat’ı öldürmeyin!”

Cezaevinden hastaneye, hastaneden cezaevine yaşamla ölüm arasındaki o ince çizgide götürülüp getirilirken, Mahir Polat, vicdanların sesini kalbinde hissetmiş midir?

Ama şu bir gerçek ki; Mahir........

© 12punto