“Süreklilik”... Kim istemez siyasette sürekli, kalıcı olmayı…

Her alanda aslında arzu edilen, hedeflenen, ortak amaçtır. Kalıcı olmak her insan evladının, şirketin, kurumun adeta ortak hayalidir…

Şirketler de, partiler de sürekli olmak ister ve bunun yollarını ararlar. Bilimsel araştırmalar işletmelerdeki süreklilikte 3E ilkesine dikkat çeker; Ekonomi, Ekoloji ve Etik… Bu ilkeleri sağlıklı bir şekilde uyguladığınızda sürekli olmak yani kalıcı olmak adına ilk aşamayı sağladınız demektir.

İşletmelerde hal böyle, peki ya siyasette?

Siyaset bilimi farklı disiplinlerden gelen teorilere yavaş yavaş kapısını açmaya başladı. Sadece siyaset bilimi değil, disiplinler arası çalışmalarla tüm bilim alanları bir diğeriyle iş birliğinde...

Aslında yaşamın sınırlarını kesin çizgilerle çizemeyeceğimizin bilime bir yansımasıdır bu gelişmeler… Türk siyasi tarihine baktığınızda aslında en büyük sorunun süreklilik olduğunu görebiliriz. Dönemsel olarak nice partiler açılmış fakat gücünü liderlerden alan bu partiler liderlerinin gidişiyle yok olmuşlardır.

Örnek; Demirel’le var olan DYP, Özal’la var olan ANAP, Ecevit’le var olan DSP, Erbakan’la var olan Refah Partisi gibi… Tabii bu siyasetçilerin hepsi siyasi tarihimize damgasını vurmuş, kalıcı olmuş, hafızalarda yer etmiş isimler… Peki ya........

© 12punto