Yazının başlığı bir kitabın adı aynı zamanda. Köy Enstitüleri’nin ışığında yetişmiş çınarlardan Mehmet Başaran hocanın öykü kitabının... 10 yıl önce bu vakitlerde veda etmişti dünyaya. Tanımak, sohbet etmek, elini öpmek, kütüphanesindeki kitapları karıştırmak, başta TÖS ve Devrimci Eğitim Şurası olmak üzere arşivindeki belgeleri görmek, kitaplarını imzalatmak ve o gür sesiyle anlattıklarını dinlemek şansına erişmiştim.

"Ağaçların bilgesi, zeytindir kuşkusuz... En çelimsizi bile kendini kabul ettiren bir ağırbaşlılık, bir suskunluk içinde... Yaşlarını bilen yok. Roma'nın, Bizans'ın izlerini taşıyor bazıları... Zamanlar geçmiş, sahipler değişmiş, ama onlar gene kendi ölümsüzlüklerinde... Gene kendi kendilerinin...” diyordu “Yüreğin Sesi Zeytin Ülkesi”nde. Kaz Dağları’nı, mitolojiyle yaşamı, doğayı, zeytin ülkesindeki zorlu şartları anlatıyor. ‘Yaşamın zeytin acısı’yla yüklü yanını bir de…

En uzun süre yaşayan ağaçların başında geldiği için........

© 12punto