Tayyip Erdoğan, Trump’ın icazetiyle düğmeye basmadan önce, 6 Mart’ta CHP’li belediyelere yönelik operasyonları alt alta yazmış, sıranın İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne geleceğine işaret etmiş, “Ekrem ve Mansur’un oyun dışı kalması, Özgür Özel’in önünü açar mı?” diye sormuştuk.

Ekrem İmamoğlu’nun gözaltına alınmasından bir gün sonra, yani 20 Mart’ta “Tayyip Erdoğan, bu mıntıka temizliğiyle aslında Özgür Özel’in önünü açıyor... Özgür Özel, kendi tabiriyle iki önemli forvetinin oyundan düşmesiyle ‘mecburen’ elini taşın altına koyacak, ‘Sorumluluktan kaçmak olmaz.’ diyecek, millete ‘Genel Başkan’ın Cumhurbaşkanı adaylığından doğal ne olabilir ki?’ diye ittirmeye çalışacak...” demiştik.

Yazıların daha mürekkebi kurumadı. Ama son haftalarda yaşanan gelişmelerden anlıyoruz ki işler tam Özgür Özel’in istediği gibi gidiyor.

2011’de Meclis’e geldiği zaman son derece düşük profil veren, basın koridorundaki gazetecilere “abi” diyerek Plan Bütçe Komisyonu’nun yerini soran sıradan bir vekildi.

Kılıçdaroğlu’nun dizinin dibinde, ılık kozası içinde siyaseten beslenip büyüdü, ortaya çıkmak için uygun vakti bekledi.

Hulusi Akar’a verdiği ayar ile muhalif seçmenin gözüne girdikten sonra yavaş yavaş kendisini göstermeye başladı.

Önce Kılıçdaroğlu’na güzel bir kazık attı.

Seçim hezimeti sonrası toplanan kurultayda Ekrem İmamoğlu’nun desteğiyle manevi babasının yerine Genel Başkan seçildi.

Belli ki ortada “Sen beni Cumhurbaşkanı adayı yap, ben de seni Genel Başkan yapayım.” pazarlığı vardı.

Sonra yine uygun vakti........

© 12punto