Hiçbir gezi yazısı yiyecek/içecek anlatısı olmadan tam olmuş sayılamaz. üstelik ‘yiyecek/içecek bölümünün benim gezilerimin sadece bir parçası değil aksine gezimin ana hedefi olduğunu bile söyleyebilirim. Balkanlarda yaptığım yolu ilk anlattığım yazıda işin bu boyutunu dışarıda bıraktım çünkü seyahatin genel havasını ilk önce tam alın istemiştim. bugün sadece bu boyuta konsantre olup bu eksiği kapamaya çalışacağım.

ama önce hiç ummadığım bir anda Orhan Veli’yi andığım o anı anlatmalıyım.

Hırvatistanın Adriyatik kıyısında bir ada var adı Krk. Nasıl söyleniyor hala daha bilmiyorum ama yazılışından eminim. adada kökeni romalılara dayanan bir tarihi olan bir kasabayı görmek istediği için oğlum bizi ana karaya köprü bağlantısı olan bu adaya soktu. hayli büyük olan bu adanın güney ucuna doğru giderken ben arka koltukta gelenek haline gelmiş olan panik ataklarımdan birini daha yaşıyordum. çünkü yine bilmediğimiz bir coğrafyada yine otelsiz kalma ihtimalimiz vardı. çünkü hava kararıyordu ve henüz gece için bir rezervasyon yapılmamıştı. benim gibi çıkacağı gezilerden önce kalacağı oteli günlerce önce tespit edip hatta odanın ve otelin içini sanal ortamda inceleme adeti olan ve hata bazen odadaki mini barın içeriğinin bile dökümünü bilmeyi isteyen bir kişi için günün o saatinde hala daha otelin belli olmaması bir tür felaketti.

Rana ve oğlum bu belirsizliği umursamıyor ve hatta bundan hoşlanıyor gibiydiler.

oğlumun her gece rezervasyonları nedense son anda yaptığı ‘booking.com’ aplikasyonunun da o anda çalışmadığını söylendiğinde ben o anda Zagrep’te bulunmadığımıza hayli üzüldüm çünkü bir kaç gün önce yapmış olduğum tespitlere göte bence intihar için ideal bir şehirdi.

Madem online yapamıyorum ben de sizin eski usulle işi hallederim diyen oğlum sonunda bir otelin önüne çekti ve oda almak için resepsiyona gitti. ben ise stresimi azaltmak için zulamda tuttuğum 26 bitki ile eski yugoslava reçetesine göre hazırlanan Gorki list bitteri hızla içtim.

biraz sonra hava kararacaktı ve bu da olmaz ise bu tuhaf adlı adada ormanlık alanda bir hırvat ayısı tarafından yenileceğimiz bence kesindi.

sonra mucize oldu ve odayı aldık dediler. bizimkiler denize gireceğiz diyerek hazırlandılar. ben topluma açık alanlarda ıslak halde dolaşmaktan hoşlanmadığım için denize gayet tabii ki girmeyecektim.

otelin önüne çıkıp bizi yakında olması gereken plaja götürecek arabayı beklemeye başladım. bir süre sonra bir otel görevlisi gelip sizi ailenizin yanına götüreyim isterseniz dedi.

takip etttim kadını ve arka tarafta bir kapıdan girince karşımda birden Adriyatik denizininin en güzel koylarından birisi olması gereken manzara ile karşılaştım. o ana........

© 10 Haber