Birinci bölüm

Saka Çeşme Sokak, Konya Han Zemin kat Sultan hamam. Babamın iş adresi.

Dedemin lâkabı Gömlekçi Kemal Efendi. Kuzguncuk’ta gömlek atölyesi var. Eşinin ve çocuklarının çalıştığı bir aile işletmesi. Baba tarafım doğuştan terzi ve sonrasında tüm kardeşler hazır giyimin bir ucundan tutmuş.

Beş ila altı yaşlarımda her cumartesi günü, sonraları tatillerde birlikte gittiğim bana büyülü gelen mekân. Gözüme dev gözükürdü. Vefatının yedinci günü bitince annemle gittiğimizde toplam 10 M2 bile olmayan o işyerinin bana kardeşime ve ailemize nasıl bereket getirdiğini anladım.

Kasasından çıkan el yazısı bilançosu ise tüm alacak ve borç dökümü sonunda bizlere geleceğimizi garanti altına alabilecek bir mini servet bıraktığını gözlerim yaşlı anlamıştım. Dönemin esnafı tüm borçları ödedi. Biz de babamın tüm borçlarını ödedik.

O yaşlarda evimizde sürekli bir hareket var. Sokak kapısının açıldığı holün ortasında yerde bir terazi. Rengârenk akrilik çileler tartılıyor. Gelen her kadına veriliyor. Kadınların el örgüsü getirdikleri patik ya da bebe kıyafetleri tartılıp aradaki fireye bakılıyor. Uygunsa her kadına parça başı hakkı ödeniyor. Yeni modeller ve çileler teslim ediliyor.

Benim görevim ponpon ve kordon yapmak. Bir de paketlemeye yardımcı olmak.

Bebe giysileri siparişleri el örgüsüyle yapılabilecek adetleri aşınca üretim zamanın mekanik triko el makinalarına terfi etti. Biz de annemle birlikte önce saç bantları sonrasında beyaz okul yakalarının üretimine başladık. Motorsuz ayaklı dikiş makinası. Benim de dikiş dikmeyi erken yaşlarda öğrendiğim yadigâr makinamız. Suteks in (1986 yılında kurduğum Hazır giyim ve konfeksiyon ihracat şirketim) girişinde özenle yerleştirilmiş duruyor. Kurulduğu andan itibaren annemin sonsuz desteğini aldığım halen devam eden şirketimiz.

Mezuniyet elbisemi, benim, kızımın gelinliklerimizi biraz yardım alarak kendim........

© 10 Haber