Son yıllarda Türkiye’de vatanseverlik kavramı sık sık siyasetin ve toplumun gündeminde tartışılıyor. Ancak maalesef “vatan haini” gibi ağır bir suçlama çok rahat kullanılıyor; neredeyse farklı görüşte olan herkese yöneltilen bir yaftaya dönüşüyor. Oysa vatanseverlik, hiçbir siyasi partinin ya da belirli bir grubun tekelinde olmayan, herkese ait çok katmanlı ve derin bir duygu ve sorumluluk.

Vatan sevgisi, sadece milliyetçilerin, Türklerin, dindarların ya da belli bir etnik grubun hissedebileceği bir duygu değildir. Türkiye gibi çok kültürlü, çok etnikli, çok dinli ve çok sosyal gruplu bir ülkede vatanseverlik; Kürdüyle, Lazıyla, Arapıyla, Alevisiyle, Sünnisiyle, Ermenisiyle, Çerkeziyle tüm vatandaşların ortak paydasıdır. Tek bir etnik gruba veya siyasi görüşe mal edilemez. Herkes kendi penceresinden, farklı biçimde ve farklı yoğunlukta sever vatanını.

Adnan Bali’nin bir toplantıda yaptığı tespiti hatırlatmak isterim: “Ben doğduğum topraklara tutkunum, başka bir ülkede yaşayamam. Nasıl ki bir bitkinin köklerini saksıdan başka bir saksıya taşıdığınızda aynı verimi alamayabilirsiniz, benim de habitatım burası. Artısıyla eksisiyle, renkleri, sözleri, sıcaklığı, dili farklı başka yerde yapamam.” İşte bu ‘habitat sevgisi’ vatanseverliğin temel taşlarından biridir.

Vatanı sevmek sadece duygusal bir bağlılık değil, aynı zamanda eylem ve sorumluluktur. Herkes vatanını sever, ancak fiiliyatta bir şeyler yapmaya gelince çoğumuzun eli ayağı bazen bağlanır.........

© 10 Haber