AKP, 24. kuruluş yıldönümünde CHP ve İYİ Parti’den transfer ettiği sekiz belediye başkanına rozetlerini törenle taktı. Parti vitrini için bir güç gösterisi gibi sunulan bu kareler, demokrasinin en temel değerlerinden biri olan seçmen iradesi üzerinde ciddi tartışmaları yeniden alevlendirdi.

Prensip olarak, başka bir partinin rozetiyle halktan yetki almış bir milletvekili veya belediye başkanının, seçmeninin onayını almadan başka bir partiye geçmesi yasal olarak mümkün olsa da, ahlaken tartışmalı bir durumdur. Seçmen, oyunu yalnızca bir kişiye değil, o kişinin temsil ettiği ideolojiye, programa ve partiye güvenerek verir. Rozet değişimi, bu güvenin en ciddi sınavıdır.

Kulislerdeki İddialar ve Siyasi Mühendislik

Siyasi kulislerde dolaşan söylentiler daha da rahatsız edici. İddialara göre, bazı belediye başkanlarının üzerinde rüşvet ve yolsuzluk dosyalarıyla baskı kurulmuş; “Ya bu dosyalar açılır, ya da bizim partiye geçersin” mesajı verilmiş. Eğer bu yöntem doğruysa, mesele yalnızca bir “parti transferi” değil, siyasetin ahlaki meşruiyetini doğrudan sarsan bir güç mühendisliği girişimidir.

Türkiye’de bu tür “transfer siyaseti” yeni değil. 1980’lerden bu yana, farklı partiler arasında geçen isimler oldu. Ancak bugünkü fark, siyasi kutuplaşmanın derinleşmesi ve yerel yönetimlerin rant dağıtımı açısından stratejik öneminin artmasıdır.

Yolsuzluk Rozet Değiştirince mi Ortaya Çıkar?

Bu tablo yalnızca transferi yapan partiyi değil, transfer edilen kişinin geldiği partiyi de sorgulatmalı. Yolsuzluğa bulaştığı iddia edilen bir kişinin defalarca belediye başkanlığına aday gösterilmesi, CHP açısından da ciddi bir ahlaki sorun.

Eğer bu dosyalar biliniyorsa, neden aday yapıldı? Eğer bilinmiyorsa, parti kendi aday belirleme süreçlerini gözden geçirmek zorunda. Asıl sorulması gereken soru şu: Bir siyasetçinin yolsuzluk geçmişi, rozet değiştirince mi “fark edilir” hâle geliyor? Bu, Türkiye siyasetinde sık rastlanan bir ikiyüzlülük.

Transferi yapan partinin de bu kişinin........

© 10 Haber