Paranın huzur getirmediği bir dünyadayız.

Peki ama neden? Herkes para kazanmak, servetini büyütmek için uğraşıyor. Hatta yapmak istediği başka şeyleri nir kenara itip hayatının neredeyse tamamını bu uğurda harcıyor.

Ama paraya ulaşınca, huzura da ulaşacağını sananların çoğu, derin bir sessizlikle ve de boşlukla baş başa kalıyor.

Kimi kendini borçlu hissediyor, kimi vicdanen suçlu.

Kimi paraya sahip olup da hâlâ sevilmediği için kırgın.

Kimi de herkes tarafından “sadece parası için” sevildiğini düşündüğü için küskün.

İnsanların çoğu, sandığı gibi “parayı” değil.

Paranın sağlayacağını umduğu şeyleri istiyor: Güvence, saygı, sevilme, özgürlük, rahatlık.

Ama bilinç gelişmemişse, bu hayaller hızla bir illüzyona dönüşüyor.

Çünkü parayı amaç değil, araç yapamayanlar, paranın da kendilerini yönetmesine izin veriyor.

Birçok kişi parayı bir değer zannederken, aslında kendini değersiz hissettiği için paraya sarılıyor.

Hayır, mesele bu kadar basit değil.

Para, huzura giden kapılardan biridir elbette ki, onsuz birçok istediğimiz şeyi yapamayız.

Ama o kapıdan geçmek için yalnızca para yetmez.

Bir de karakter, kişilik ve bilinç gerekir.

Kardeşim Mustafa Kemal’in çok tekrarladığı şu sözü gelir aklıma:

“Parasız adam, lüzumsuz adam”

Bu söz, ilk bakışta acımasız görünebilir.

Ama özünde şunu söyler:........

© 10 Haber