Türkiye’de yaygın bir kanaat var: “Kurallar çiğnenmek içindir.”

Oysa doğru soru şu olmalı: Kurallar neden çiğnenir?

Cevabı basit ama acı verici:

Çünkü adil değildirler.

Çünkü herkese eşit uygulanmazlar.

Çünkü birileri için ödül, diğerleri için cezaya dönüşürler.

Vergi bir vatandaşlık ödevidir. Ancak bu yükümlülüğü yerine getiren bir yurttaş, ödediği paranın kamusal hizmete dönüşmediğini, liyakatli yönetime harcanmadığını, aksine yandaşlara ihale, israfa ve gösterişe aktarıldığını gördüğünde içinde bir kırılma başlar.

“Ben niye ödüyorum?” diye sorar.

Kendisinde kalsa belki daha verimli, daha akılcı şekilde ekonomiye geri dönecek hissine kapılır.

Bu soru, yalnızca vergi ahlakının değil, devletle vatandaş arasındaki güven bağının da erozyonudur.

Elbette bu tespitten, her vergiden kaçan haklıdır sonucu çıkmaz. Ama “dürüst olan kaybediyor” algısı yayılırsa, toplumsal sözleşme temelden sarsılır.

İki kişi aynı suçu işler; biri ceza alır, diğeri serbest kalır.

Bir binaya imar izni çıkar; yanındaki benzer bina için yıkım kararı verilir.

Bir iş insanı vergi affından yararlanır; diğeri hacizle........

© 10 Haber