Küresel iş ve siyasetin görkemli sahnelerinde “liderlik” genellikle kartvizitlere kazınmış unvanlarla, protokol sıralarında belirlenmiş koltuklarla ölçülür. Cumhurbaşkanı, CEO, Bakan, Başkan, Büyükelçi, General…

Her biri kudretin, sorumluluğun ve itibarlı bir anın simgesidir.

Ama asıl soru şudur: O koltuktan kalktığınızda, o imza kalemini bıraktığınızda, siz kim olarak kalırsınız?

Görev süresi bitince kimliğiniz de mi biter, yoksa şekil mi değiştirir?

Bu sorunun cevabını ben yıllar önce Kenan Evren’in ağzından duydum. O dönemde Pekin Büyükelçiliği’nde görevli genç bir diplomattım. Kenan Evren, Cumhurbaşkanlığından ayrılmışti ama Çinli liderlerin ona atfettikleri önemi yansıtan özel bir davetle gelmişti Pekin’e.

Ziyaret programıni hazırlamak bana düşmüştü.

Doğal olarak tüm belgelerde ve programda “eski Cumhurbaşkanı Kenan Evren” ifadesini kullanmıştım.

Damadı ilk eşimin kuzeni idi. Pekin’e geldiklerinde takdim edildik. Sohbetten sonra ona sundugumuz program dosyasini incelerken bana döndü, sert ama öğretici bir ses tonuyla dedi ki:

“Evladım, ben eski Cumhurbaşkanı değilim. Türkiye Cumhuriyeti’nin yedinci Cumhurbaşkanıyım. Bu ‘eski’ kelimesini bütün belgelerden çıkartın hemen ve doğrusunu yazın.”

O an, diplomasi okulunda öğrenilemeyecek bir dersti. Makamın zamana karşı direncini, kimliğin sürekliliğini ve unvanın yalnızca bir görev değil, bir miras olduğunu anlamıştım. Bilmem gerekiyordu belki ama hiç karşıma çıkamamıştı böyle bir ünvan ve isimlendirme konusu.
Dedigi gibi yaptık.

Ve o günden sonra emekli ve eski sözcüklerine karşı bir alerji oluştu bende.

Evren’in Bu “eski”........

© 10 Haber