İsimlerini birazdan vereceğim.

İkisi de Türkiye’nin yıllardır tanıdığı iki muhafazakar köşe yazarı.

Geçen Cuma ikisi de Cuma namazına gitmişler.

İkisi de dinledikleri Cuma Hutbesi ile ilgili görüşlerini geçen Pazar günü yazdılar.

Biri Karar Gazetesinin yazarı Ahmet Taşgetiren.

Öteki de yine aynı gazetenin yazarı Fehmi Koru.

(Bu arada Fehmi Koru, eşi Nebahat Koru’yu kaybetti. Kendisine Allahtan rahmet, Fehmi arkadaşımıza ve çocuklarına başsağlığı diliyorum. Arkasından yazdığı çok güzel yazıyı da hüzünle okudum.)

Her iki yazı da , son günlerde kadınlara ve yaşam tarzlarına karşı fetvaları ile tanınan Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş’ın hutbe anlayışını eleştiriyor.

Benim görüşüme göre, Diyanetin Cuma hutbeleri konusunda İslami kesimin kendi içinden gelen ilk ciddi eleştiriler bunlar.

Ahmet Taşgetiren’nin yazısında çok ilginç bazı bölümler var.

Yazısı şöyle başlıyor:

“Cuma günü Cuma namazını İlahiyat Camiinde kıldım. Camiye namazdan yarım saat kadar önce vardım. Bir sohbet olursa dinlerim, dedim.

Bir kişi kürsüye çıktı, dereden tepeden konuşmaya başladı. Camideki cemaat azlığından söze girdi, “milleti gaza getiren hocalardan olsa böyle olmayacağını” söyledi. Tam bir geyik tonunda… Yarım saati öyle doldurdu.”

Taşgetiren’in Cuma hutbesi ile ilgili görüşü şöyle:

“Dedim camiye yazık, Cumaya yazık, kendim dahil o şahsı dinlemek zorunda olanlara yazık.”

Ama asıl eleştiriyi kendi yapmıyor, sözü Fatih Okumuş adlı bir İlahiyatçıya bırakıyor.

Kimdir Fatih Okumuş diye sorarsanız cevabı kendi özgeçmişinden şu:

“Bir İlahiyat fakültesinde öğretim üyesi, zaman zaman Diyanet’le yolları kesişen, çoğu zaman Cuma hutbesine çıkarılan, insanların kendisine hoca diye hitap ettiği bir ilahiyatçı…”

Fikir Coğrafyası isimli sitede Diyanet hutbelerini değerlendiren bir yazısı var.

Başlığı şöyle:

“Muhabbet zor zanaat…”

Taşgetiren o yazıdan şu bölümü aktarıyor…

“Şimdi elimizi vicdanımıza........

© 10 Haber