“Kurtuluş yok

Tek başına

Ya hep birlikte

Ya hiçbirimiz”

Doğru söze ne denir…Bunların topluca söylendiğini işitmek hoşuma gidiyor.

Sonra bakıyorum etrafa.

Bir telaş, bir telaş.

Herkes ‘kendini’ -aklına göre- kurtarma peşinde.

Kimileri çoktan buradan kaçmış.

Döneceği filân hikâye.

Ya da pılısını pırtısını toplamış, kaçtı, kaçacak.

“Bireysel Tedbirler” -neme lâzım- alınmış.

Bazı liseler, “yurtdışına öğrenci ihraç şirketi” gibi de, bilmeyen var mıdır bu ülkede?

Boşuna mı her gün karşınıza çıkan, “şuraya yerleş hem cennet hem çok ucuz” algoritma işi ilânlar, “al bir ev kap vatandaşlığı” “haber” (!) bombardımanı.

Doktorlar gidiyorsa, dert edeceğimize neredeyse zil takıp oynanıyor.

Sonra, kurtuluş yok tek başına de gitsin.

Merak ediyorum, hem o şarkı/sloganı dillendirip, sonra evine dönünce yastığa başı değer değmez uyuyabiliyor mu öyleleri?

Asıl bu zihinsel çatlaktan kurtuluş nasıl olacak…

Biri çıkıp onu anlatmalı.

Pompala........

© 10 Haber