Gazianteplilere mâl edilmiş sözleri severim.

“Ağzının büzülmesinden Ömer diyeceği belli oluyor” onlardan biridir.

İnsanlığın bu krizden nasıl çıkabileceği üzerine sınıf lâfını ağzına almadan, gelir adaletsizliğinden öcü gibi kaçınarak yapılan kulağa hoş gelen ezberler başladığında, içimden o sözü söylemek geliyor.

Mesela…

“Herkese eşit fırsat sunmalıyız.”

(Eşitlik için eşit olmayan çözümler gerektiğini bilinmiyor gibi.)

“Ekonomik büyüme herkesin yararına.”

(Aşağıya sızma” (trickle-down) defalarca çürütülmüş bir şehir efsanesi değilmiş gibi.)

“Piyasayı serbest bırakalım, her şey kendiliğinden düzelir.

(Foyası dökülmüş serbest piyasanın kendisinin eşitsizliği pekiştirdiği aşikâr değilmiş gibi.)

“Sosyal sorumluluk projeleriyle fark yaratılıyor.”

(O “projelerin” çoğunun pr olduğu, zevahiri makyajladığı sırmış gibi.)

“Esas mesele eğitim”

(Eğitim tabii ki önemli ama sanki kendisi eşitsizlik üretmiyormuş gibi.)

“Finansal okuryazarlığı artırmalıyız.”

(Milyarca insan para içinde yüzüyor da kullanmayı bilmiyorlarmış gibi.)

“Başarılı olan herkes çok çalıştığı için başardı.”

(Yüzyıl önce bu kadın tuttuğu pankartta yazılanlar yalanmış gibi.)

“Girişimcilik her şeyi değiştirir.”

(Yoksulluk içinde doğan biri için “kendi işini kur” demek çoğu zaman bir fantezi bile değilmiş gibi.)

“Yoksulluk siyasi irade olursa çözülebilir.”

(Siyasi irade dediğinin büyük sermaye gruplarına bağımlılığını duymamış gibi.)

“Zenginler daha fazla vergi ödemeye razı.”

(“Gönüllü paylaşım” gönülden değil ya sistem çökerse korkusundan değilmiş gibi.)

Hele ‘yeni normal bazı fiyakalı kavram........

© 10 Haber