Zeren’le sinemaya gitmeyi konuşurken, vizyondaki filmlere baktım.

Yaşıtım sayılabilecek David Cronenberg’in Kefenler / The Shrouds adlı bir son filmi var, gösterimde olanlardan biri de o.

Bu filmin yapımında 43 yıllık eşini kaybettiğinde yaşadıklarından kısmen esinlenen yönetmen “keder sonsuzdur” diyormuş.

Bu hissi biliyorum.

Dinmeyen bir acının bir insanı sürükleyebileceği durumlarla ilgili bu filmin bir tanıtım yazısını okudum, bazı yerlerini büyük harfle yazarak buraya aktaracağım.

“Kefenler, kefen içindeki ölülerle bağlantı kurmak için BİR CİHAZ yapan YENİLİKÇİ BİR İŞ İNSANI ve yas tutan bir dulun hayatına odaklanıyor. Karısının ölümüyle büyük bir yıkıma uğrayan ve bir türlü teselli bulamayan yenilikçi iş insanı Karsh, DEVRİM NİTELİĞİNDE BİR TEKNOLOJİ icat eder. Karsh’ın GRAVETECH (“mezar teknolojisi” BK) adını verdiği İCAT sayesinde insanlar kaybettikleri yakınlarının cesetlerini kefenleri içinde gözlemleyebileceklerdir. BULUŞU beklenen başarıya ulaşmadan önce aralarında Karsh’ın eşininkinin de bulunduğu birçok mezar tahrip edilir. Bu eylemi........

© 10 Haber