“Gölgesinde asla oturmayacağını bilerek ağaç diken biri, hayatın anlamını anlamaya başlamıştır.”

Rabindranath Tagore

Tagore, doğayı bir öğretmen gibi görürdü. Doğaya saygı duymadan yaşamayı, eksik bir varoluş olarak kabul etmesi bundandır.

Onun için doğa kutsaldır. İnsan, doğayla savaşmaz; onunla uyum içinde yaşar.

Doğayı sevmek ise, sadece manzarayı beğenmek değil tabiî: Esas olan, onun devamlılığını bir sorumluluk olarak hissedebilmek.

Böyle düşününce, alıntıladığım sözdeki ruhsal olgunluk ve yüksek farkındalık hâli, hayatın “ben ne alırım?” sorusu........

© 10 Haber