İnsanoğlu güçlüye yaslanmakla güven arar, ama kalbi çoğu kez zayıftan yanadır. Fakir ya da ezilmiş biri söz konusu olduğunda, hatta suçlu olsa bile, neden ona kol kanat gereriz?

Belki de bu yalnızca merhamet değil; kendi içimizin sesi. Onun yoksunluğunda, kendi kırılgan yanımızı görürüz. İçimizden bir fısıltı yükselir:

“Bugün o, yarın ben olabilirim.”

Psikoloji buna yansıtma der.........

© 10 Haber