Bir zamanlar aşkın kokusu vardı.

Bir bakışın heyecanı, bir elin eline ilk değdiği o anın kalp çarpıntısı…

Şimdi parmaklarımız ekranlara değiyor önce.

Sağa mı kaydırayım, sola mı?

Aşk artık algoritmaların sunduğu eşleşmelerde saklı. Karşımıza çıkarılan fotoğraflar, üç satırlık biyolar, lokasyon bazlı yakınlık hesaplamaları… Hepsi kiminle “uyumlu” olduğumuzu söylemeye çalışıyor. Ama kalbin algoritması yok ki. O hâlâ kokuyla, ses tonuyla, birinin bir cümleyi kurarken dudağını ısırmasıyla bağ kuruyor.

Eskiden tanışmak zaman alırdı.

Görürdün, göz göze gelirdin, bir selamı beklerdin.

Birisiyle karşılaşmak, yolda yürürken denk gelmek, bir kitabın arasında telefon numarası bırakmak… Şimdi aşk, bildirim sesiyle başlıyor. Ve ne yazık ki çoğu zaman sessize alınmış duygularla bitiyor.

Yeni nesil ilişkilerle birlikte yepyeni kavramlar da hayatımıza girdi. Belki de bazılarını yaşadık bile:

•Love Bombing: Daha ilk günden romantizmi zirveye taşıyıp seni “aşkın kahramanı” gibi hissettiren ama........

© 10 Haber