Kendinizi sürekli şikâyet ederken mi buluyorsunuz? Annenizden, babanızdan, ailenizden… İşinizden, iş arkadaşınızdan, eşinizden, sevgilinizden… Hayatınızdaki herkesten ama herkesten yakınıyorsunuz. Üstelik bu bir alışkanlık hâline gelmiş. O kadar ki, adeta bir yaşam biçimi olmuş.

Çevreniz size “İstersen bu döngüden çıkabilirsin” dediğinde ise, yüzünüzde hafif bir tebessüm beliriyor. Çünkü aslında biliyorsunuz ki çıkmak o kadar da kolay değil. Konfor alanınızı terk etmek demek; risk almak, belki de yeniden başlamak demek. Ve bu, kulağa cesaret verici değil, ürkütücü geliyor.

Ailenizle ilgili tüm şikâyetlerinize rağmen “şunun kızı”, “bunun kardeşi”, “ötekinin ağabeyi” gibi sosyal roller, sizi hâlâ besliyor. Bir aidiyet hissi veriyor, hatta görünmez bir itibar yaratıyor.

Arkadaş grubunuzda çoktan popülerliğinizi kurmuşsunuz. Her ne kadar o ortamdan dert yansanız da, o çember içinde bulunmak ruhunuza iyi geliyor.

İş yerinde mutsuz olduğunuzu her fırsatta dile getiriyorsunuz ama biliyorsunuz ki aynı konumda başka bir yerde kendinizi yeniden ispatlamak zor. Yeni bir........

© 10 Haber