Sen üzülme anam dertlerim çoktur
Çektiğim çilenin hesabı yoktur..
Yiğitlik yolunda üstüme yoktur
Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz!
Üç ayrı mekânda üç kütüphanem var. Görele'de, Kuşçulu Köyü'nde ve İstanbul'da! Hangi mekândaysam zaman zaman orada yer alan kitaplarımla konuşurum, dertleşirim… Değişik tarihlerde alınmış; okunmuş, raflara konulmuş onca kitap. Yılların yükünü çekiyorlar, gururla. Küçük yaşımdan bu yana beni kitaplara götüren ilgi, merak ve sevgi olmuştur. Çok şey borçluyum, kitaplara. Bilgi, donanım ve birikim kazandıysam; kültür dağarcığım genişlediyse kitaplar sayesindedir. Dahası sağlıklı düşünebilen, çıkarım yapabilen, bildiğim konuda söz söyleyebilen, mantık yürüten; gözlem yapan, gören, duyan, duyumsayan bir insan olabildiysem yine kitaplar sayesindedir. Şimdilerde ektiğimi biçiyorum dersem, bu abartı değil; gerçektir. Kitap/lar huzurdur, mutluluktur benim için.
İstanbul'a her gelişimde, kütüphanemdeki kitaplara göz atmayı alışkanlık haline getirdim. Onları tek tek elden geçiririm. Bazılarına dokunur geçerim. Bazılarını koklarım. Bazılarını alıp sayfalarını karıştırırım. Okuduğum kitapların sayfalarında altı çizilmiş cümleler, yan ya da alt boşluklarda kısa notlar ve son sayfasında mutlaka tarih ve imza atılıdır. Bu sabah da öyle yapmaya koyuldum. Kitaplarıma göz atarken, parmaklarımla dokunurken, kokularını içime çekerken birden aklıma “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz” türküsü düştü. İçime mi doğdu ne? Parmaklarımın dokunduğu kitap Yaşar Küçük hocamın kaleme aldığı “Doğu Karadeniz Bölgesi Eşkıya ve Kabadayıları”! İlgiyle, merakla okumuştum bu kitabı yıllar önce. Raftan çıkarıp yan tarafa koydum. Sayfalarını karıştırmak yeniden gözden geçirmek istedim.
Türkü peşimi bırakmıyor. Ezgisi içimde çağlıyor. Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz sözleri art arda yüreğinde birikiyor. Bu bir isyan mı? Bu bir çığlık mı? Bu bir başkaldırma, karşı çıkma mı? Birden Sinop Cezaevi'ne gittim. Bu şiir, bu cezaevinde yazılmıştı. Sebahattin Ali, on yıl kaldığı bu cezaevinde yaşadıklarını ve hissettiklerini “Uzun zamanlar deniz kenarında ve surlar içindeki bir hapishanede kaldım. Kalın duvarlara vuran suların sesi taş oralarda çınlar ve uzak yolculuklara çağırırdı. Tüylerinden sular damlayarak surların arkasında yükseliveren deniz kuşları demir parmaklıklara hayretle gözlerini kırparak bakarlar ve hemen uzaklaşırlardı.” sözleriyle dile getirmiştir. Ünlenen, dillerden düşmeye Başın öne eğilmesin / Aldırma gönül aldırma / Ağladığın duyulmasın / Aldırma gönül aldırma dizelerinin can verdiği türkünün sözleri de bu cezaevinde yazılmıştır. Devamında şöyle der, Sebahattin Ali: Dışarıda deli dalgalar / Gelip duvarları yalar / Seni bu sesler oyalar / Aldırma gönül aldırma…
“Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz” şiiri, Rizeli eşkıya Sandıkçı Şükrü'nün öyküsünden esinlenerek kaleme alınmıştır. Sandıkçı Şükrü, hukuksuzluğa, adaletsizliğe, zulme........

© Yeşilgiresun