Yeşilgiresun gazetesinin değerli okuyucuları, geçen hafta Fransa'daki erken genel seçimin ilk turunun ardından bu köşede yayımlanan makaleyi “7 Temmuz'dan sonrası tufan mı?” sorusuyla noktalamıştım. İkinci turda katılım oranı yüzde 66,63 olarak gerçekleşti. 1997'den bu yana en yüksek düzeyde gerçekleşen katılımın etkisi ve arada geçen bir haftalık sürede merkez partiler ile sol ittifakın yaptığı taktik hamleler sonuçları alt üst etti. 30 Haziran'da yüzde 34 oy alarak sandıktan birinci sırada çıkan aşırı sağ partiler 7 Temmuz'da üçüncü sıraya geriledi. Sol partilerin oluşturduğu “Yeni Halk Cephesi” seçimi birinci sırada tamamladı. Cumhurbaşkanı Macron'u destekleyen merkez partiler ise tahminlerin üzerinde sandalye alarak seçim yarışında ipi ikinci sırada göğüsledi. Peki bir hafta içerisinde neler olup bitti? Parlamentoda oluşan bu tablo Fransa'nın dertlerine çare olacak mı?

“CUMHURİYETÇİ CEPHE” BİR KEZ DAHA SIÇRADI
Birinci tur ile ikinci tur arasında geçen bir haftalık sürede merkez partiler ile Yeni Halk Cephesi'nden 200'den fazla aday, birbirlerinin güçlü oldukları seçim bölgelerinde, karşı tarafın yararına adaylıktan çekildiler. Böylece aşırı sağ adayların ilk turda üstünlük sağladıkları çok sayıda seçim bölgesinde sandık başında yapılan ittifaklarla dengeler tersine döndürüldü. Fransa siyasetinde bu ilk defa başvurulan bir yöntem değil. Geçmişi 1955 yılına kadar dayanıyor. 1955'te yine Fransa'nın şiddetli bir sosyo-ekonomik krizden geçtiği süreçte, dönemin Başbakanı liberal eğilimli Radikal Parti'nin lideri Edgar Faure seçim kararı aldı. Cezayir'deki bağımsızlık savaşının da şiddetlendiği günlerde Pierre Poujade liderliğindeki aşırı sağ tırmanıştaydı. Faure de bu seçim kararıyla aşırı........

© Yeşilgiresun