KAPTANIN KÖŞESİ/ BÖLÜM-27
Değerli Okuyucularım, maalesef üzülerek bu haftaki yazıma sevdiğimiz devre arkadaşımız Hv. Plt.Yzb. Enis Küçüközbal'ın şehit haberiyle başlıyorum.
23.12.1986 tarihinde, devre arkadaşları olarak, Enis'imizin şehit haberini aldık. Çok üzülmüştük fakat yaşam devam ediyordu ve bir şey yapamıyorduk. Sevgili kardeşim ruhun şad olsun. Seni hiç unutmayacağız.
Şimdi sizlere sevgili Enis kardeşim ile ilgili bir anımı anlatmak istiyorum. 1986 senesinin yaz aylarından birinde (hangi ay olduğunu hatırlamıyorum) Filo Komutanım Yb. Hindal Çekiç ve ben 2 uçak Antalya'ya karşılıklı servis (cross service) dediğimiz bir göreve gitmiştik. Antalya Meydan Komutanlığı'ndan Karpuzkaldıran Askeri Kampı'na gitmiş ve tesadüfen kampta Enis Küçüközbal devremle karşılaşmıştım. Konya'da Harbe Hazırlık Eğitimini bitirdiğimiz 1981 Haziran ayından sonra Enis'le görüşmemiştim. Hasret giderdik, sahilde birkaç saat konuşmuştuk. Bu konuşmamızdan birkaç ay sonra maalesef sevgili Enis'imiz şehit oldu. Işıklarda uyu sevgili kardeşim. Seni hiç unutmadık, unutmayacağız.
UZUN BİR YOL HİKAYESİ
Değerli okuyucularım, sizlerin hiç saçlarınızın beyazlamasına neden olan ve ömrünüzden birkaç sene götüren halk arasında “Hacı Murat” diye bilinen Murat 124 aracınız oldu mu? Benim oldu ve şimdi sizlere bu aracımın hikayesini anlatacağım. Arkadaşlarla bir araya geldiğimizde baştan sona anlattığım bu hikâye de gülmekten gözlerimiz yaşarır ve karnımıza kramplar girerdi, hala da öyleyiz.
Sizlere, kısacıkta olsa ailemin maddi imkanlarının çok kısıtlı olduğu bir ortamda köyde doğmuş ve 17 yaşıma kadar da köyle ilişiğimi kesmemiş olduğumdan bahsetmiştim. Dolayısıyla paranın ve tasarrufun ne kadar değerli olduğunu bilen bir kişiliğim oluşmuştu. Hava Harp Okulunu bitirdiğimiz gün yani 31 Ağustos 1979 tarihinde ilk maaşımı almış ve o ilk maaşımla buzdolabı almıştım(taksitle). Evlenmeden önceki yıllarda da maaşımı aldıkça taksitle ev eşyaları almıştım.
Pilot olmamıza rağmen maaşlarımıza enflasyondan daha az........
© Yeşilgiresun
visit website