Çocuk eğitiminde toplumumuzun yaygın olarak yaptığı bir hata var…
Özellikle aile içinde, güya motivasyonu artsın diye söylediğimiz bazı sözler tam tersine sonuçlar veriyor…
Mesela, komşu çocuğunun başarısını örnek göstermek gibi!...
“Senin de, en azından onun yaptıklarını yapmanı istiyoruz” kabilinden sarf edilen bu cümlelerin motivasyonu azaltıcı bir etki yaptığı pedagoglar tarafından ispatlanmış durumda…
Aslında anlatmak istediğim mesele çocuk eğitimi ile alakalı değil… Anlatmak istediğim mesele, Giresunlular olarak kendi insanımıza biçtiğimiz değerle alakalı!...
Söze niye böyle başladım bilmiyorum…
Ancak, “kaş yaparken göz çıkarma” misali, kendi insanımızı yüceltelim derken, tam aksine onu öyle çaresiz durumlara sokuyoruz ki…
Durumun vahametini daha net anlatabilmek adına, “komşu çocuğunu örnek göstererek” bilmeden öz evladının geleceğini karartan anne örneği geldi aklıma…
Bir yanlıştan daha kötüsü, o yanlışı zamanında fark etmemektir… Ondan da kötüsü durumu düzeltmek adına hiçbir çaba harcamamaktır…
Artık şu gerçeği kabul edelim:
- Giresun halkı olarak, kendi insanımıza yabancılara verdiğimiz değerin yarısı kadar bile değer vermiyoruz…
- Başkalarının başarılarını kat be kat överken; sıra kendi çocuğumuza geldiğinde onun başardıklarını görmemek için adeta siniyoruz…
- Diğerlerine karşı her türlü imkanı, süreyi ve fırsatı tanırken, öz evlatlarımızdan bunu esirgiyoruz…
- Birine sınırsız şans tanırken, ötekini ilk hatasında aşağı indiriyoruz!...
Kendi insanımıza karşı duyduğumuz bu güvensizlik hali nedendir bilinmez…
Fakat bugün Giresun'da şikayet ettiğimiz bir çok sorunun esas kaynağı........

© Yeşilgiresun