Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, büyük umutlarla göreve geldi. Tam 10 ay boyunca ülke ülke dolaştı ve yaklaşık 52 bin km havada tur attı. İlk aşamada Körfez ülkelerinden 50-60 milyar dolar beklediğini açıkladı, ancak o para gelmedi. Daha sonra Londra’ya gitti ve oradan da beklenen para gelmedi. Amerika’ya gitti, oradaki yatırımcıları da ikna edemedi. Onlar da gelmedi. Tam 10 ayı doldurduğunda artık herkesin umudu kırılmıştı ve Mehmet Şimşek’in para getirmeyeceğine inanmaya başlamıştık.

İşte o noktada Mehmet Şimşek strateji değiştirdi. Çünkü ne yaparsa yapsın, ne anlatırsa anlatsın, yabancıları ikna edemiyordu. Yabancı derken kurumsal fonlar, kurumsal yatırımcılar, dahası Türkiye’ye doğrudan yatırım yapacak şirketler yani fabrikalar kurup işletmeler açacak şirketler. Mehmet Şimşek ne kadar bu insanlara garantiler verdiyse de ikna olmadılar çünkü Türkiye’nin sorunu büyüktü. Türkiye’de bir hukuk problemi var, Türkiye’de bir kurumsallık sorunu var. Tüm bu sorunları aşmak için ülkenin ciddi yapısal reformlar yapması gerekiyor. Bu yapısal reformları yapacak bir siyasi irade ortada yok.

Mehmet Şimşek gerçekle yüzleşince bu defa büyük kumara yöneldi. Kumarın adı carry trade. Yani faizi P’de tutacaksın, bununla birlikte doları yükseltmeyeceksin, aylarca aynı kalacak ve yurtdışından insanlar kredi çekip gelip Türkiye’de parasını faize yatıracak. 3 ay, 4 ay sonra da tekrar düşük kurdan doları alacak, cebine kârını koyup gidecek. Türkiye........

© Yeniçağ