İktidar çevreleri de dahil, Türkiye’de aklı başında herkesin üzerinde mutabık kaldığı konulardan biri de “suç oranlarının ve mafyalaşmanın arttığıdır.” Türkiye 193 ülke sıralamasında 14’üncü duruma gelmiş. Hiç şüphesiz bu durum ülkemiz açısından hiçbirimizin hak etmediği bir seviye. İçinde düşürüldüğümüz durum, ilerlediğimizin, geliştiğimizin değil, gerilemekte olduğumuz göstergesidir.

Üstelik Türkiye, toplumsal dinamiklere ve kültürel kodlarına bakıldığında bir İslam ülkesidir. İktidarda da çeyrek asırdır muhafazakâr bir parti işbaşındadır.

Hiç şüphesiz suçluların bulmadığı, sıfırlandığı bir ülke yoktur. Tarihin her döneminde her toplumda suç ve suçlular her zaman olmuştur. Olacaktır da. Lakin, gelişmiş ülkeler, kamu güvenliğini, toplumsa adaleti önemsemiş, bu ülkelerin devlet yöneticileri, suçu en aza indirmeyi başarmışlardır.

Esasında uygarlık düzeyi ile hukukun dağıtımı, kamu güvenliğinin sağlanması, toplumsal adaletin yükselmesi ve ekonomide kişi başına düşen milli gelirin artması arasında doğrusal bir ilişki vardır. Uygarlık düzeyi düşük, yaşam kalitesi geri, sokakları güvensiz olan ülkeler, suç cennetine dönmüş ülkelerdir.

Suç ve sapma, sosyolojinin önemli konularındandır. Bu anlamda Türkiye, geçen hafta işlenen polis cinayeti üzerinden, 29 ayrı suç kaydı bulunan 19 yaşındaki bir genci konuşuyor olsa da suç, sadece adi cinayetlerle sınırlı değil.

Kamu kaynaklarının soygunu, talan ve yağması........

© Yeniçağ