Yetmiş yıllık ömrümün yaklaşık on yılı cezaevlerinde geçti. Cezaevleri arasında en zorlu günlerimi elbette Ankara’daki Mamak Askeri Cezaevi’nde yaşadım. 12 Eylül Askeri Faşist rejiminin devrimcilerin direncini ve sosyalist gelecek hayallerini kırmak için kurguladığı mekanlardan biriydi Mamak. O yıllarda böylesi bir başka yer ise İstanbul’daki Metris cezaeviydi.

(Peki, ya Diyarbakır 5 nolu Cezaevi’nden niçin söz etmiyorsun, diyenleriniz olacaktır aranızda mutlaka. 12 Eylül Faşist rejiminin en gaddar cezaevi elbette Diyarbakır Cezaevi’dir ama orada yenilen faşist generaller oldu. Dahası orada, oradaki olağanüstü direnişte bir halkın öncü kadroları yetişti!)

Metris’te yıllara uzanan direniş öykülerini dinledik ve okuduk. Mamak’ta ise daha çok dize getirilenlerin trajedisini. Ancak Mamak’ta sadece yeni rejime uyum gösterenler yoktu. Örneğin kadınların direnişini zaten biliyorduk ama “Kaktüsler de çiçek açar” kitabıyla yaşananların........

© Yeni Yaşam