Türkiye Ekonomi Modelinin devamlılığını neden sağlayamadığını konu alan yazıma birçok tepki geldi. Kimisi değerliydi kimi üzerinde ise durmaya gerek yok. O yüzden konuyu belki de son kez ama anlaşılır olmak kaydıyla bu sefer daha teorik olarak ele almak istedim.

İlk günden bu yana eleştirinin önemli bir başlığı olan zamanlama meselesi pazar günkü yazımla beraber gene karşıma çıktı.

Zamanlamayı tartışanlar aslında modeli reddetmiyor denebilir. Uygulama zamanını yanlış buluyorlar.

Fakat zamanlama eleştirisi olanlara geçen yazımda bir miktar cevap üretmiştim sanırım. Pandemi, Ukrayna-Rusya Savaşı, Asrın Afeti gibi olaylar modelin terki için değil, uygulanması için gerekçe gösterilebilirdi.

Asıl gözden kaçan husussa modelin 11 yıl boyunca cari açığın sürekli azalıp en sonunda artı verdiği bir yıldan itibaren Modelin uygulanmaya başlamasıydı. KOSGEB’in onlarca yıllık emeği gibi birçok başka bileşenin de analize dahil edilmesi gerekir, bunu da söyleyeyim.

Yani modele zamanlaması yönünden eleştiri yapmak aslında hep yersizdi. Daha iyi bir zamanlaması olamazdı çünkü. En azından bana göre.

Türkiye’de 2013’ten bu yana öyle bir yatırım grevi görüldü ki hem yayılan refah kapitalistleri rahatsız etti, hem parasal sisteme, hem politikanın yönüne tepki verdiler. Kombo…

Parasal sistem ve politika kısmına ikna etmeme sanırım gerek yoktur. Yayılan refaha tepki verdiklerini anlamanız içinse bir tek örnek vereceğim; Türkiye’nin her ile üniversite girişimine getirilen faşist eleştiri… (İyileştirmek adına........

© Yeni Şafak