Erzurum’un elektriği, okulu ve yolu olmayan bir dağ köyünde, 9 çocuklu birailede doğdu.

İlk ve ortaokulu akrabalarının yanında okudu.

Babası yıllar boyunca karlar üzerinde sırtında taşıdı.

Kurt sürüsünün içinde kaldılar, birçok tehlike atlattılar.

Tek amacı okumaktı.

Ortaokul ikinci sınıfta çalışmaya başladı.

Ortaokulu ve liseyi birincilikle bitirdi.

Üniversitedeyken yüz gecesini Erzurum Tren Garının banklarında geçirdi. Şiirlerini burada yazdı.

1990 yılında Türkiye Diyanet Vakfı ‘N’at-ı Şerif Büyük Ödülü’nü kazandıran ‘Yağmur’ şiirini yazdı.

SPK üyesi ve Merkez Bankası Meclis Üyesi olarak görev yaptı.

Şiir yazmayı hiç bırakmadı.

5 yıl önce GZT’de yayınlanan sohbetin başında Nuriye Çakmak Çelik şairimizi böyle anlatmış.

İzleyenlerin sohbetten büyük keyif aldığına eminim. Nurullah Genç’in hikayesi 2 saatte bitmedi ve bu hafta hikâye kaldığı yerden devam edecek.

Geçen haftayı kaçıranlar bu haftaki sohbeti kaçırmasın.

**

Nurullah Genç’in sohbetin ortalarında anlattığı oduncu hikayesi verimli çalışmanın, başarının en kısa hikayesidir;

Bir gün arkadaşı şöyle der: Üstat böylesine büyük........

© Yeni Şafak