Demokrasilerin olmazsa olmazı muhalefettir. İktidarın icraatlarını eleştiren bir muhalefetin varlığı, iktidar için her ne kadar bir olumsuzluk gibi görünse de aslında büyük bir nimettir. Çünkü muhalefet partilerinin eleştirileri, kendilerine ait eleştiriler değil, milletten gelen tepkilerin bir yansımasıdır.

Bir ülkede muhalefet yoksa ya da baskılar yoluyla muhalefet etmesine müsaade edilmiyorsa işte o zaman iktidar, neyi yanlış neyi doğru yaptığını anlayamaz.

İktidar, demokrasinin gereği, halkın muhalefet yoluyla seslendirdiklerini dikkate alır ve bu sorunları çözme yoluna giderse daha kalıcı bir siyaset ortaya koymuş olur.

Muhalefet, iktidarı "millet rotası"nda tutar.

Eğer iktidar, "Benim muhalefete ihtiyacım yok, ben milletle zaten diyalog halindeyim" iddiasında bulunuyorsa, bu gerçekte asla mümkün değildir.

Çünkü iktidarın yaptırım gücü vardır ve bu güç halkın yaşadığı gerçekleri anlatmasına mani olur; bazen saygısından, bazen de korkusundan bu gerçekleri iktidar temsilcilerine ifade edemezler, içlerinde tutarlar.

İşte muhalefet burada devreye girer ve kanunların kendilerine verdiği muhalefet görevini yerine getirerek halkın sesi olurlar.

İktidarın görevi, halkın tercümanı olan muhalefetin eleştirilerini dikkate alarak uyguladığı politikalardaki yanlışlıkları en kısa zamanda gidermesidir.

"Ben muhalefeti takmam, muhalefeti sustururum" demek aslında halkın sesine kulak vermemektir, dolayısıyla demokrasiyi rafa kaldırmaktır.

Peki, halk sıkıntılarını içinde biriktirirse, halkın sesi olan muhalefet de susturulursa ne olur? İktidar sahipleri için hiç de iyi olmaz, böyle davranan iktidarların yaşadıklarıyla alakalı tarihte birçok örnekler mevcuttur.

Muhalefetin önemiyle ilgili bu kadar tespiti neden yaptık, dilerseniz örneklendirelim. Malum, Bağımsız Türkiye Partisi (BTP) Genel Başkanı Hüseyin Baş,........

© Yeni Mesaj