BM Genel Sekreterinin Kıbrıs özel temsilcisi Cuellar yeniden Kıbrıs’ta; liderlerle görüştü, siyasi partilerle görüştü, sivil toplum örgütleri ile de görüşmeler yapıyor. Birinci turunda liderleri dinlemişti; bir görüşme süreci başlatma öncesinde onların Kıbrıs sorununa çözüm konusundaki duruşlarını öğrenmişti. Misyonu, çözüm için görüşme sürecini başlatacak zemin aramak, yaratmak; yani liderlerin mevcut pozisyonlarından çıkıp birbirlerine yaklaşmak, yakınlaşmak için hareket etmelerini sağlamak…

Kıbrıslı mevcut liderler kendi halklarının faşist unsurlarının ideolojik tezi olan ve basitçe Enosis-Taksim diyebileceğimiz duruşlarda… Daha açılım yapacak olursak, Rum lider aslında Kıbrıslı Türklerin azınlık olacağı bir üniter devlet siyaseti güdüp faşist Enosis ülküsüne doğru yola çıkmak stratejisinde… Kıbrıslı Türk lider de eşit egemenlik ve eşit uluslararası statü tezi ile ifade ettiği bir siyaset güdüp Kıbrıs’ın kuzeyini Türkiye’ye bağlayacak faşist Taksim ülküsüne doğru yola çıkmak stratejisinde… İki lider de aslında uzun erimli bir siyaset olarak “anavatan” dedikleri ülkelere Kıbrıs’ı hediye etmek isteyen ideolojilerin sahnedeki unsurları…

“Anavatanlar”?... Yunanistan 1974 yazında bu stratejinin kara yazgısı ile tanışmış; şimdilerde öyle bir havası yok; Kıbrıslı Rum faşist unsurlara da AB üyeliği ile zaten dolaylı da olsa birbirlerine bağlandıklarını telkin ediyor. Türkiye de 1974 sonrasında uluslararası siyasette ve konumlarda yaşadığı zorlukların yazgısı ile federal çözümü öneren taraf olmuş, cayma çabalarının da sonuç vermediğini deneyimlemiş. Türkiye, halen yaşadığı ekonomik sorunlardan çıkış için, AB ile daha entegre olabilmek için, bölgenin özellikle hidrokarbon kaynaklarını toplayan ve dağıtan merkezi olmak vizyonu için ve dolayısıyla da bölgenin önemli bir siyasi ve ekonomik etkinliğe sahip ülkesi olmak için Kıbrıs sorununda çözümü Taksim’de değil de BM Ölçütlerinde olmasının zorunluluğuna kanaat getirmiştir.

“Anavatanların” çözüm süreci öncesinde ve sırasında çıtayı........

© Yeni Düzen