Şimdi yaz rehaveti var.
Tatil vakti!
Toplumun orta üst sınıfı – çoğunluğu kamu görevlileri – yurt dışı tatilleriyle yaz dönemini değerlendiriyor.
Meclis yok.
Siyasetin de mola günleri.
Elbette dertler, sorunlar, çıkmazlar yerli yerinde duruyor.

Eylül gibi hayat yeniden yeşerecek.
Meclis açılacak.
Okullar – yeniden kaosla – başlayacak.
Ulusal Birlik Partisi Kurultayı sonrası belki “erken genel seçim” de gündeme gelecek.
Ama asıl “kırılma noktası” gelecek yılki Cumhurbaşkanlığı seçimi olacak.

***
“Bunlar gidecekler” diyor şimdi muhalefet…
Buna yürekten inanıyorum.

Yurdunu seven, evlatlarının geleceğini önemseyen, kendi ülkesinde huzuru ve güveni arzulayan, yüksek yaşam kalitesini hedefleyen, demokrasi ve insan haklarını benimseyen, yüreğinde biraz adalet ve eşitlik duygusu taşıyan hiç kimse bu yönetim zihniyetini kabullenemez.

Gidecekler!
İşte burada önemli olan “bu ülkeyi nasıl dönüştüreceğiz” fikridir.
Hem yapısal sorunlar ve yönetim, hem de demokrasi ve irade anlamında ortada ciddi bir enkaz var.

***
Umudun dipte olduğu bir dönemdeyiz.
“Değişim”e dair inanç ve güven yerlerde sürünüyor.

“Bu ülkeyi biz yönetmiyoruz” duygusunun ötesine geçtik.
“İstesek de yönetemeyiz” gibi bir güvensizlik iklimi oluştu.

Ciddi bir kitle seçimlerin anlamını yitirdiğini düşünüyor; “irademiz” sorgulanıyor, “yurdumuzla ilgili kararları biz veremeyiz” inancı pek çok insan tarafından kabul görüyor.

***
Peki, ne yapacağız?
Vazgeçmek, yenilmek, içerlemek, razı olmak, öfkelenmek, bağırmak gibi eylemler hayatlarımızı değiştirmiyor.

İşte o nedenle toplumun “değişim”e ikna edilmesi, yeni bir yolculuğa inandırılması, ciddi bir iddia ve tavırla ortaya çıkılması son derece önemlidir.

Ön yargıdan, ihtirastan, hırstan, bencillikten uzak hareket edilmelidir.
İşbirliği şarttır…

“Bu ülkeyi biz yönetebiliriz” fikrine geniş kitleleri ikna etmek gerekiyor.

Tek başına “bizim” yönetmemiz........

© Yeni Düzen