Resmi olarak diyorum çünkü bu verilerin ayak seslerini uzun zaman önce toplumun nabzından alıyorduk zaten…
Azalma tablosuna bölgesel olarak baktığımızda Batı illerinde ibrenin çok düşük olduğunu Doğu ve Güneydoğu Anadolu illerinde ise ülkenin en yüksek doğum oranlarını görüyoruz. Yani Doğu ve Güneydoğu’daki doğum verileri olmasa Türkiye’nin doğum/genç nüfus verileri çok daha düşük çıkacaktı. Ki bu bölgesel dağılım tablosu neredeyse her yıl aynı;Şanlıurfa başta olmak üzere en doğurgan iller Doğu ve Güneydoğu.

Şimdi dönelim azalma refleksinin sebeplerine.
Doğurganlıktaki düşüş Türkiye’ye mahsus bir durum değil öncelikle bunu da belirtmek istiyorum. Aslına bakarsanız “gelişmiş ülkeler” dediğimiz çerçeve uzun yıllar önce nüfus artış hızını kaybetti. Hepimiz bu durumu büyük bir marifet olarak gördük, takdir ettik,neden bizde böyle olamıyoruz dedik durduk yıllarca.
Çünkü dünyada şöyle bir gerçek vardı; ekonomik,kültürel, eğitim, istihdam, refah, demokrasi, özgürlük seviyesi yükselen ülkelerin doğum oranı düşük olur.
Ta ki 2019’da insanlık pandemi ile yüzleşene kadar. O tarihten bu yana iki yakası bir araya gelmeyen insanlık bırakın evlat sahibi olup bakmayı kendisini bile bu dünyaya maddi-manevi sığdıramadı.

Evet pandemi ile bir gecede yeni bir çağa ışınlandı insanlık. Her şey durdu, herkes sevdiklerinden koparıldı,ölüler defnedilemedi, hastalar görülemedi, aile........

© Yeni Birlik