Harf inkılâbıyla İslâm harflerinin değiştirilmesi, kitâbelerden tâ mezar taşlarına kadar İslâm harfleri yazılı her şeye savaş açılması, böylece bir neslin Kur’an’dan koparılarak insanımızın kutsal kitabını okuyamaz hâle düşürülmesi yetmemiş; Lâtin harfleri ile de yazılsa mânâlarıyla bizi mâzîmize bağlayan kelimelerin yazımlarıyla oynanarak mâzî ile irtibatını tamamen kopartmak için káideler uydurulmuş.

İşte size şeytanın aklına gelmeyecek bir imlâ káidesi: Kelimelerin sonunda “b,c,d,g” sesleri bulunmayacakmış. Kelimenin sonundaki bu sessizler, “p,ç,t,k,” şeklinde yazılacakmış.

Niye ki? Kelimeleri aslı gibi yazmak varken niçin yorgunu yokuşa sürüyorsunuz?

Sebebi şu: Pek çok kelimemiz bizi geçmişe bağlıyor; mânâlarıyla, tedâileriyle İslâm kokuyor. Bir yandan bu kelimeleri dilden tamamen atıp yerlerine “öz Türkçe” makyajıyla yeni kelime uydurma faaliyetleri bütün hızıyla sürdürülmüş, öte yandan mevcut olanlar dilden sökülüp atılana kadar onların, kökleriyle, çağrışımlarıyla irtibatları kopartılmaya gayret edilmiş.

Meşhur anekdottur: Mezkür imlâ káidesiyle isimleri kuşa dönmüş

iki edîbimiz (Cenab Şahâbeddîn,........

© Yeni Asya