“Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, hem beşerdir, beşeriyet itibarıyla beşer gibi muamele eder; hem resuldür, risalet itibarıyla Cenab-ı Hakkın tercümanıdır, elçisidir.”1

Bunun içindir ki, “Onu seven, Allah’ı sevmiş olur.”2 “Ona itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.”3

Sözün, özü, meselenin mahiyeti, şöyle:

Risale-i Nur’da da adı geçtiği üzere; 1083 yılında Sabte’de dünyaya gelen Endülüslü büyük âlim Kadî İyâz, Peygamber Efendimiz (asm) ile Hz. Ömer (ra) arasında geçen şu konuşmadan çok etkilenmiş:

Hz. Ömer (ra) Peygamberimize (asm) gelerek: “Ey Allah’ın Resulü! Seni canım hariç her şeyden fazla seviyorum” deyince, Peygamberimiz (asm); Hz. Ömer’e (ra) bakarak, “Ey Ömer! Böyle yapmakla imanın kemale ermiş olmadı” cevabını vermiş. Ne zaman Ömer (ra) “Ey Allah’ın resulü, seni anamdan, babamdan, ailemden, çoluk çocuğumdan, malımdan ve nihayet canımdan da çok seviyorum!” deyince Peygamberimiz (asm) Hz. Ömer’e dönerek; “İşte şimdi imanın tam olarak kemale erdi ya Ömer!”4 buyurmuş.

Peygamber Efendimiz (asm) ile Hz. Ömer (ra) arasında geçen bu mülâkat, Kadî İyâz’ı, mü’minlerin imanını tahkim edecek bir reçete olması için, her........

© Yeni Asya